مسجد النبی(ص) ولنجک

محبت الهی در سایه تواضع

تواضع و فروتنی در برابر حق، انسان متواضع را به جایی می رساند که «حبیب الله» می شود و در مقام صالحین و محسنین می نشیند، چنان که در رفتار اجتماعی در گفتار و کردار محبوب مردمان می شود و هر کسی متواضع را دوست می دارد؛ زیرا در عین توانایی و اقتدار و عزت، فروتنانه در برابر رفتارها و گفتارهای جاهلانه بی خردان، عنان اختیار از دست نمی دهد و با سلام و صلح و صفا اجازه نمی دهد تا حدود الهی و سلامت روان و رفتارش تحت تاثیر رفتارهای دیگران قرار گیرد و از مقام «شهداء لله» و گواهان خدا خارج شود. پس هر کسی به فروتنان متواضع در برابر حق می نگرند، جلوه های از تجلیات حقانیت را به روشنی می بینند و عاشق فروتنان می شوند و هیچ خرده ای بر ایشان نمی گیرند.تواضع و تذلل در برابر خدا و حق و حقوق الهی مردم، یکی از برترین فضلیت هایی انسانی است که «محسود» کس نشود و هیچ کسی نسبت به او حسادت نمی ورزد تا متعرض او شوند و او را به سبب تواضع و فروتنی اش اذیت و آزاری رسانند. متواضعان چنان غرق در عشق حق و حقانیت هستند که می خواهند همگان در سایه مهر و محبت آنان قرار گیرند و بالهای خویش را هم چون مرغ مادر بر دیگران می گستراند تا امن و امنیت و گرما و عشق را به دیگران هدیه کند.یکی از حکمت های بلند و متعالی که عقل و نقل بدان فرمان می دهد، تواضع در برابر حق و حقیقت است؛ زیرا آثاری برای آن است که در هیچ فضلیتی دیگر یافت نمی شود. بنابراین، اگر کسی بخواهد در مقام عارفان حکیم الهی قرار گیرد می بایست تواضع را سرلوحه فضلیت های الهی خویش قرار دهد و آن را ملکه و مقوم شخصیت و شاکله وجودی و هویتی خویش سازد.کسانی که در برابر حق تواضع دارند، جزو صالحین قرار می گیرند که «صلاح» خویش و دیگران جزو شاکله شخصیتی آنان است و در قیامت به عنوان صالحین در پیشگاه خدا حاضر می شوند، البته آنان به سبب آن که اهل ایمان و از مومنان واقعی هستنددر برابر حق و حقیقت تواضع دارند و آن را به سادگی و آسانی می پذیرندبنابراین، فروتنان در برابر حق در رفتار، و گفتار تواضع و فروتنی را در پیش می گیرند و با نرم خویی و نرم گویی و پرهیز از خشونت رفتاری و کلامی و تندخویی تلاش می کنند تا دلها و قلوب را به سوی حق دعوت کرده و آنان را مردمانی اهل حق سازند؛اهل تواضع در رفتار اجتماعی همانند مرغ مادر عمل می کند تا همگی را در زیر بال و پر احسان خویش بگیرند و به حمایت از آنان بپردازند و آنان را از مهر و محبت خویش بهره مند سازند.تواضع در برابر حق و تذلل نسبت به اهل آن، خاستگاه الهی دارد؛ زیرا از فضل الهی است که انسان به چنین فضلیتی دست می یابد و انسانی متواضع و فروتن می شود و از آثار و برکات آن بهره مند می شود.کسب فضلیت تواضع بسیار سخت است؛ زیرا تواضع و فروتنی نوعی «تذلل» و ذلت خواهی انتخابی است که به ظاهر در تضاد با عزت است که خود فضلیتی بلند و بزرگ و عظیم است. فضلیت تواضع فروتنی زمانی ارزشمند است که از قدرتمندان و عزتمندان صادر شود؛ یعنی شخص در عین عزت و قدرت بتواند تواضع و فروتنی نشان دهد و در برابر حق و حقیقت و اهل آن تواضع نماید. مومن در برابر حق تواضع و تذلل دارد، اما در برابر باطل تواضع نمی کند. پس اگر مومن در برابر حق، خدا، پیامبر، مومنان، معلمان حقیقت، والدین و مانند آنان تواضع و تذلل و فروتنی دارد، هرگز در برابر باطل و اهل آن تواضع نخواهد داشت. بنابراین، عبور کریمانه مومنان و عبادالرحمن از کنار گفتار و کردار جاهلان بی خرد، برای عبور از درگیری و خشونت است؛ تواضع و تذلل به ویژه در شرایطی چون تذلل در برابر جاهلان بی خرد، بس دشوار و نیازمند صبر بسیار و شکیبایی دو چندان است؛ زیرا شخص با همه عزت و قدرت خویش و امکان مجازات و برخورد خشونت آمیز و تندخویی نسبت به جاهلان ، خود را حفظ می کند و تواضع می ورزد. در حقیقت تفکر برآمده از خردورزی و تعقل زمینه ساز مهمی است که شخص به تواضع در برابر حق و اهل آن بپردازدو تکبر نورزد و رفتار و گفتار متکبران و مستکبران را پیشه نسازد.انسانی که به تفکر در یابد که موجودی ضعیف است و ناتوان، هرگز گرفتار خیال بافی نمی شود و تکبر نمی ورزد و استکبار نمی کند، بلکه با فروتنی و تذلل و تواضع زندگی خویش را در پیش می گیرد.البته از نظر قرآن، توجه به پاداش های عظیم الهی در آخرت و پذیرش سخن حق و موعظه و توجه به عواقب شوم و پلید تکبرموجب می شود تا دیگر تکبر نورزد، بلکه تواضع نماید. آیت اللهخلیل منصوری

آيا مي دانيد انسانها در روز قيامت به چه صورتهايي محشور ميشوند؟رسول خدا(ص) فرمودند: همه مردم (غير اهل تقوا) در روز قيامت،برهنه محشور ميشوند و خداي تعالي ده گروه از امت من را در روز قيامت از صفوف مسلمانان جدا مي کند و قيافه هايشان را تغيير مي دهند. اين ده گروه عبارتند از:1- سخن چينان (که به شکل ميمون در مي آيند.)2- حرام خواران (که به شکل خوک در مي آيند.)3- ربا خواران (وارانه وارد محشر ميشوند.)4- حاکمان جو ر (کور به عرصه محشر مي آيند.)

5- افراد خودخواه و خود پسند (گنگ و کر محشور ميشوند.)6- عالمان بي عمل (زبانشان را مي جوند و چرک از دهانشان بيرون مي آيد.)7- آزار دهندگان همسايه (با دست و پاي بريده وارد ميشوند.)8- آنهايي که دوبهم زني کرده اند (به شاخه اي از آتش آويزان مي شوند.)9- شهوت پيشگان و کساني که خمس و زکات خود را نمي پردازند (با بويي بد تر از مردار وارد محشر ميشوند.)10- تکبر کنندگان (لباسهاي آتشين بر آنها مي پوشانند.)