نکاح سنت پیامبر(ص)

برخی از اعمال به عنوان سنت از شخص یا گروه اجتماعی متداول می شود. در روایات است که ختنه از سنت های ابراهیمی است. پیامبر گرامی (ص) نیز سنت هایی داشت که از جمله آن ها سنت نکاح است. پیامبر(ص) می فرماید: هر کسی سنتی را در اسلام از سنت های نیک پدید آورد و دیگران پس از او بدان عمل کند برایش همان اجر کسانی است که بدان عمل کرده اند بدون این که از اجرشان چیزی کاسته شود و هر کسی در اسلام سنت بدی را ایجاد کند و دیگران پس از او بدان عمل نمایند وزر و بار مثل آن افراد برایش نوشته می شود بدون که از وزر و وبال آنان کاسته شود.همانند این روایت از امام جعفر صادق(ع) روایت شده است .اما پرسش این است که در اقوام دیگر هم ازدواج وجود داشته و دارد؟ چرا پیامبر(ص) نکاح را از سنت های خود معرفی کرده و می فرماید: النکاح سنتی فمن رغب عن سنتی فلیس منی؛ نکاح سنت من است. پس هر کسی از سنت من روی گرداند و گرایش نداشته باشد، پس از من نیست.در پاسخ باید گفت: آن چه در امت های دیگر و یا اقوام دیگر رخ می دهد نکاح نیست، بلکه ازدواج و تزوج است؛ یعنی حتی اگر در میان شرایع اسلامی پیش از پیامبر(ص) زوجیت و تزوج بوده به شکل نکاح پیامبر(ص) نبوده است؛ به این معنا که اگر در امت ها و شرایع دیگر روزه و نمازی بوده هرگز همانند نماز و روزه پیامبر(ص) نیست و تفاوتی در شیوه و حتی اهداف آن است؛ چرا که روزه و نماز شریعت محمدی(ص) در اهداف و شیوه تفاوت دارد. هم چنین نکاح نیز این گونه است؛ یعنی همان طوری که در واجباتی چون نماز و روزه و حج، سنت پیامبر(ص) غیر از سنت پیامبران دیگر بوده و از نظر شریعت تفاوت هایی دارد، نکاح ایشان نیز متفاوت است. در برخی از روایات است بر دخالت پیامبر(ص) در ایجاد سنت و تغییرات حتی در واجبات تاکید شده و مثلا آمده که پیامبر(ص) در خود نماز چیزهایی را وارد کرده که از جمله آنها اضافه کردن دو رکعت به عنوان سنت است. همین مساله در نکاح و برخی از مستحبات دیگر نیز وارد است و ایشان تغییراتی در اصل داده که سنت خاصی را ایجاد کرده است. پس نکاح پیامبر(ص) تفاوت ماهوی با ازداج با شرایع و امت های دیگر دارد. از این روست که نکاح و ازدواجی که در سنت پیامبر(ص) رخ می دهد حافظ نصف دین مردم عادی و دو سوم دین جوان است: به سخن دیگر، سنت پیامبر(ص) در مساله نکاح امری است که باید آن را آموخت و همسرداری و اهداف و شیوه ها و روش های آن را به دست آورد و بر اساس آن سبک زندگی خانوادگی خود را سامان داد. بنابراین، همسرداری در سنت اسلام با سنت های دیگر متفاوت است و بر هر مسلمانی است که آن را بیاموزد تا این گونه نصف یا دو سوم دین خویش را حفظ کند؛ چرا که با روش های دیگر ازدواج که تنها ارضای جنسی است نمی توان نصف دین یا دو سوم آن را حفظ کرد. پس نکاحی که سنت پیامبر(ص) است غیر از سنت های دیگران است. اعراض و دوری و رویگردانی از چنین سنتی می تواند تبعات بدی چون از دست رفتن دین و آخرت داشته باشد؛ پس این گونه نیست که با ترک نکاح تنها لذت دنیوی از دست رفته بلکه بخشی از ثواب های اخروی و کمالات از میان می رود که تنها از راه سنت نکاح