در شب و روز جمعه و فضل جماعت‏           

خداوند متعال در آیه نهم سوره جمعه فرموده است: «اى کسانى که ایمان آورده اید، هر گاه براى نماز روز جمعه ندا داده مى شود همان دم به سوى خدا بشتابید و خرید و فروش را رها کنید که براى شما بهتر است، اگر بدانید.» و خداوند متعال در آیه سوم سوره بروج فرموده است «و سوگند به شاهد و مشهود.» امام باقر (ع) فرموده است، روز جمعه را از این جهت جمعه نام نهاده اند که خداوند متعال در آن روز خلق خود را جمع فرمود که میثاق دوستى با محمد (ص) و وصى او ببندند و چون خلق را در آن روز جمع کرد نامش را جمعه نهاد.پیامبر (ص) فرموده اند: گزیده تر روزها، روز جمعه است و مقصود از کلمه شاهد (در آیه سوم سوره بروج) آن است و روز عرفه مشهود است.امام باقر فرموده است، هر مسافرى که با رغبت و محبت نسبت به جمعه نماز بگزارد، خداى عز و جل به او پاداش صد نماز جمعه شخص مقیم را ارزانى مى فرماید.امام صادق (ع) فرموده است، هر کس در فاصله ظهر پنجشنبه تا ظهر جمعه از مؤمنان بمیرد خدایش او را از فشار قبر در پناه مى گیرد

همان حضرت فرموده است، هیچ گامى به سوى نماز جمعه برداشته نمى  شود، مگر اینکه خداوند پیکر آن شخص را بر آتش حرام مى کند و هر کس همراه ایشان در صف اول نماز بگزارد، چنان است که همراه رسول خدا در صف اول نماز گزارده باشد.

امیر المؤمنین (ع) فرموده است، مردم در نماز جمعه سه دسته  اند: گروهى که با سکوت و آرامش پیش از آنکه امام حاضر شده باشد، حاضر مى شوند و همین کار، کفاره گناهان ده روز است. یعنى از جمعه تا جمعه بعد و سه روز افزون بر آن و این به مناسبت گفتار خداوند است که فرموده است هر کس یک کار نیک انجام دهد براى او ده برابر آن خواهد بود. دسته دوم گروهى که فقط به ظاهر و براى ریا و تملق به نماز حاضر مى شوند و پاداش آنان هم فقط همین حضور ایشان است و بس. دسته دیگر آنان هستند که در هنگامى که امام مشغول سخنرانى است مى رسند یا هنگامى که امام به نماز ایستاده است مى رسند و نماز مى گزارند، این گروه بر خلاف سنت عمل کرده اند، و آنان از خداوند مسألت مى کنند، ولى بدست خداوند است که اگر بخواهد به آنان عطا مى فرماید و اگر بخواهد ایشان را محروم مى کند.امام باقر (ع) فرموده است، چون خداوند بندگان را در قیامت مبعوث مى کند، روزها هم در صحنه قیامت آشکار مى شود، آنچنان که مردم نام و خواص آنها را مى شناسند. روز جمعه پیشاپیش روزها حرکت مى کند و پرتویى رخشان دارد و دیگر روزها از پى آن روان است. گویى عروسى گرامى و با وقار است که به مردى آرزومند و توانگر هدیه مى شود. و روز جمعه شاهد و گواه کسانى است که در نماز جمعه شرکت کرده اند. مؤمنان به اندازه شرکت و پیشى گرفتن در گزاردن نماز جمعه وارد بهشت مى شوند.امام باقر (ع) فرموده است، نماز جمعه واجب است و جمع شدن براى آن هم همراه امام عادل واجب است. اگر کسى بدون علت سه نماز جمعه را ترک کند، سه فریضه را ترک کرده است و هیچ کس جز منافق سه فریضه را ترک نمى کند.پیامبر (ص) فرموده اند: روز جمعه برترین روزهاست. پاداش حسنات در آن دو چندان مى شود و درجات در آن برتر و دعاها پذیرفته و برآورده مى شود و اندوهها در آن مرتفع و حوائج بزرگ برآورده مى شود و آن روزى است که شمار رهاشدگان از آتش جهنم افزوده مى گردد. هر کس حرمت و حق آن روز را بشناسد و دعا کند، خداوند او را از آزادشدگان از جهنم قرار مى دهد و اگر در شب و روز جمعه بمیرد، همچون شهید مرده است و در قیامت ایمن مبعوث مى شود. و هر کس حرمت آن را کوچک بشمارد و حق آن را تباه کند، خداوند متعال او را به آتش جهنم مى اندازد، مگر آنکه توبه کند.از امیر المؤمنین (ع) روایت شده که فرموده است، شب جمعه شبى رخشان و سپید و روز آن بسیار درخشنده و تابناک است. هر کس شب جمعه درگذرد خداوند براى او رهایى از فشار قبر را مى نویسد و هر کس روز جمعه بمیرد، خداوند براى او رهایى از آتش را مرقوم مى فرماید.از امام صادق (ع) روایت شده است که خداوند متعال از همه چیز، چیزى را برگزیده است و از روزها، روز جمعه را انتخاب فرموده است .

امام باقر (ع) فرموده است، خداوند در هر شب جمعه از اول تا آخر شب ندا مى دهد: «آیا بنده مؤمنى هست که پیش از طلوع سپیده براى نیازهاى دنیا و آخرت خود مرا فرا خواند و حاجتش را برآورم؟ آیا بنده مؤمنى هست که پیش از سپیده توبه کند و توبه اش را بپذیرم؟ آیا بنده مؤمنى هست که روزى او بر او سخت و دشوار شده باشد و پیش از سپیده از من طلب افزونى کند تا بر روزیش بیفزایم و گشایش دهم؟آیا بنده مؤمن بیمار و دردمندى هست که پیش از سپیده دم مرا فرا خواند و شفایش دهم؟ آیا بنده مؤمن زندانى و گرفتارى هست که پیش از سپیده دم، خلاص خود را مسألت کند و او را رهایى بخشم؟ آیا بنده مؤمن ستم دیده یى هست که پیش از سپیده دم از من دادخواهى کند و او را یارى دهم و انتقامش را بگیرم؟» و این ندا دادن همچنان تا طلوع سپیده ادامه دارد.امام صادق (علیه السّلام) فرموده است، بنده مؤمن چون حاجتى از خداوند متعال مسألت مى کند، برآوردن آن را تا روز جمعه به تأخیر مى اندازد تا او را به فضل روز جمعه مخصوص فرماید.همان حضرت فرموده اند: خداوند را براى بندگان خویش کرامتهایى است که در هر شب و روز جمعه به ایشان ارزانى مى فرماید. بنا بر این در شب و روز جمعه فراوان تسبیح و تهلیل کنید و خدا را بسیار ستایش کنید و بر پیامبر (ص) فراوان درود فرستید.

و هم از ایشان روایت شده است که هر یک از شما که به جمعه مى رسد، به چیزى سرگرم نشود که از عبادت باز ماند که در آن روز خداوند بندگان را مى آمرزد و بر ایشان رحمت فرو مى فرستد.. و هم ایشان فرموده است، صدقه دادن روز و شب جمعه هزار برابر است و درود فرستادن بر پیامبر و آل او موجب هزار حسنه و زدودن هزار سیئه و رسیدن به هزار درجه است. آن کس که در شب جمعه بر پیامبر درود مى فرستد تا روز قیامت پرتوش در آسمانها رخشان است و همانا که فرشتگان آسمانها براى او طلب آمرزش مى کنند و فرشته گماشته بر مرقد پیامبر (ص) تا روز قیامت براى او آمرزش خواهى مى کند.

باز از همان حضرت روایت است که از شامگاه پنجشنبه تا غروب روز جمعه فرشتگانى از آسمان فرو مى آیند که با ایشان قلمهاى زرین و صفحات سیمین است و در آن چیزى از اعمال جز درود فرستادن بر پیامبر (ص) را نمى نویسند.

غسل جمعه سنت و مستحب مؤکد است و ترک آن شایسته نیست و امیر المؤمنین (ع) هر گاه مى خواست کسى را توبیخ کند، مى فرمود: تو از کسى که  غسل جمعه را ترک مى کند ناتوان ترى و فرموده است هر کس غسل جمعه کند، از آن جمعه تا جمعه بعد در طهارت معنوى است.امام باقر (ع) فرموده است، هر کس موى سبیل خود را روز جمعه کوتاه کند و ناخن بگیرد و هنگامى که آن کار را انجام مى دهد بگوید «بنام خدا و براى خدا و بر سنت محمد و آل محمد» هیچ خراشه ناخنى و هیچ تار مویى فرو نمى ریزد مگر اینکه خداوند پاداش آزاد کردن یک برده براى او مى نویسد و بیمار نمى شود مگر به بیمارى مرگ (پیش از مرگ گرفتار بیمارى هاى مکرر و ممتد نمى شود.) پیامبر (ص) فرموده اند: نماز جماعت بیست و پنج درجه از نماز فرد برتر است .امام باقر فرموده است، سه چیز موجب کفاره گناهان است: وضو گرفتن در سحرهاى سرد، رفتن شب و روز به نماز جماعت و مواظبت بر نماز جماعت.پیامبر (ص) به عثمان بن مظعون چنین فرمودند: اى عثمان! هر کس نماز صبح را با جماعت بگزارد و سپس بنشیند و تا هنگام طلوع خورشید به ذکر و یاد خدا مشغول شود، براى او در بهشت هفتاد درجه است و فاصله میان هر دو درجه به اندازه مسافتى است که اسب گزیده با شتاب و تاخت در هفتاد سال بپیماید. و هر کس ظهر را با جماعت بگزارد براى او در بهشت عدن پنجاه درجه است که فاصله میان هر درجه به اندازه مسافتى است که اسب گزیده تیز رو در پنجاه سال طى کند و هر کس نماز عصر را با جماعت بگزارد، براى او پاداشى معادل آزاد کردن هشت تن از فرزندان اسماعیل (ع) است که داراى زن و فرزند و سرپرست خانواده باشند. و هر کس نماز مغرب را در جماعت بگزارد براى او پاداشى معادل حج و عمره پذیرفته شده است و هر کس نماز عشا را با جماعت بگزارد، براى او پاداشى همچون شب زنده دارى شب قدر است.و نیز پیامبر فرموده اند: آیا شما را به چیزى راهنمایى کنم که خطاها را بیامرزد و بر حسنات بیفزاید؟ گفته شد: آرى، فرمودند: با وجود سختى ها، وضو گرفتن و فراوان به سوى مسجد گام برداشتن و منتظر نشستن پس از نماز براى نماز دیگر و هیچ کس از شما نیست که در خانه خود تطهیر کند و همراه مسلمانان نماز جمعه بگزارد و براى نماز دیگر منتظر بنشیند، مگر اینکه فرشتگان عرضه مى دارند: خدایا، او را بیامرز، خدایا او را رحمت فرماى. و چون براى نماز بپا مى خیزید، صفهاى خود را راست و استوار بدارید و فاصله ها را پر کنید و چون امام شما تکبیر گفت، شما هم تکبیر بگویید. براى مردها صفهاى جلو بهتر است و صفهاى آخر کم ارزش تر.همان حضرت فرموده اند: هر کس از جماعت و گروه مسلمانان جدا شود، قید اسلام را از گردن برداشته است. گفته شد: اى رسول خدا! منظور از جماعت مسلمانان چیست؟ فرمود: یعنى جماعتى که بر حق هستند، هر چند شمارشان اندک باشد.امام صادق (ع) فرموده است، پیامبر (ص) با همسایگان مسجد شرط فرمودند که براى نمازها در مسجد حاضر شوند و نیز فرموده اند: روزى پیامبر (ص) نماز صبح گزاردند و چون نماز تمام شد روى به اصحاب خود فرمودند و سؤال کردند: آیا فلان و فلان در نماز حاضر شده اند؟گفتند: نه، پرسیدند: آیا آنان در سفرند؟ گفتند: نه، فرمودند: همانا حضور در هیچ نمازى بر منافقان سخت تر از حضور در نماز صبح و عشاء نیست و اگر آنان فضیلت این دو نماز را بدانند، اگر با سختى هم باشد حاضر مى شوند.و پیامبر فرموده اند: همانا صفهاى نماز جماعت امت من همچون صفهاى فرشتگان آسمان است و گزاردن یک رکعت با جماعت معادل بیست و چهار رکعت است که هر رکعت آن در نظر خداوند محبوب تر از عبادت چهل سال است. هر مؤمنى که به نماز جماعت مى رود، خداوند ترس هاى روز قیامت را بر او تخفیف مى دهد و سبک مى فرماید و سپس فرمان مى دهد او را به بهشت برند، و بلند خواندن  قرائت نماز چنان است که لهیب و شراره آتش را به همان اندازه که صداى شخص مى رسد از او دور مى کند و براحتى از پل صراط مى گذرد و با وارد شدن به بهشت شادمانى بسیار به او دست مى دهد. همچنین پیامبر (ص) فرموده اند: هر کس نماز عشاء و نماز صبح را با جماعت بگزارد، در پناه خداى عز و جل قرار مى گیرد.امام باقر (ع) فرموده است، از همسایگان مسجد که نماز خود را در مسجد نگزارند، نمازشان پذیرفته نیست، مگر آنکه بیمار و گرفتار باشند.    منبع : پایگاه علمی فرهنگی اعتقادی الشیعه

چرا گناه می کنیم؟؟؟:انسان یک موجود دو بعدی است. )جسم و روح(اصل و حقیقت انسان " روح" اوست.امام صادق علیه السلام می فرمایند: ارواح شما در شش حالت شبیه بدنهایتان هستند:   1-خواب 2- بیداری  3- حیات   4- ممات 5- مریضی

6- سلامتی .یعنی روح هم مثل جسم حالت خواب و بیداری دارد.مثل جسم حیات و ممات داردمانند جسم مریض می شود و یا سالم می ماند.اولین و مهمترین چیزی که سبب مریض شدن روح می شود و در نهایت آن را به حالت مرگ می کشاند" گناه" است.گناه از هر سم و نجاسات دنیایی برای "روح" مضرتر و بدتر است.نجاسات دنیایی جسم را آلوده می کنند ولی براحتی با آب پاک می شوند اما پاک کردن آلودگیهایی که متوجه"روح" می شوند خیلی مشکل است