سبک زندگی                

بدترین توشه آخرت :امیرالمؤمنین(ع) فرمود: بدترین توشه آخرت، ظلم به بندگان است.  نهج البلاغه، ص507

نه از تو، نه از من... :روزی شیخ ابوالحسن خرقانی نماز می‌خواند. آوازی شنید که:ای ابوالحسن، خواهی که آنچه از تو می‌دانم با خلق بگویم تا سنگسارت کنند؟شیخ گفت: بار خدایا! خواهی آنچه را که از "رحمت" تو می‌دانم و از "بخشایش" تو می‌بینم با خلق بگویم تا دیگر هیچ کس سجده‌ات نکند؟آواز آمد: نه از تو، نه از من...    عطارنیشابوری

چرا شکرگزار باشیم؟:جهاني که در آن زيست مي کنيم عالم وسائل و اسباب است و براي پيدايش هر موجودي در نظام آفرينش راه و مجراي خاصي مقرر گرديده که بايد از آن راه و بدان وسيله، جامه ي تحقق بپوشد و به وجود آيد.نعمت هاي حضرت باري تعالي نيز از مجاري و طرقي که فضاي الهي بر آن تعلق گرفته است به مردم مي رسد، با اين تفاوت که مجراي بعضي از نعمت ها فقط علل تکويني و شرايط خاصي است که در نظام خلقت مقرر گرديده و دست انسان در پيدايش آنها مداخله ندارد، مانند نعمت آفتاب و تابش نور آن که حيات انساني و حيات نبات و حيوان وابسته به آن است و نعمت هاي بسياري از اين جرم بزرگ کيهاني عايد بشر مي گردد و همچنين نعمت باران که بر اثر تبخير آب، توليد ابر و شرايط جوي باران مي بارد و آدمي از وجود آب که مايه حيات او و ديگر موجودات زنده است بهره مند مي شود.براي اداي شکر اين قبيل نعمت ها بايد حضرت آفريدگار را که معطي نعمت است در دل و زبان حمد نمود و از پيشگاه مقدسش درخواست ادامه نعمت داشت. بعضي از نعمت ها است که مجاري اعطاي آنها کساني از افراد بشرند و به شکل هاي مختلف آن نعمت ها به وسيله آنان به ما مي رسد، در اين قبيل موارد شرع مقدس دستور داده که علاوه بر شکر خداوند که خالق و معطي اصل نعمت است بايد راه وصول به آن نعمت را که انسان ها هستند شکر نمود و مراتب حق شناسي را در مقابل آنان ابراز داشت.در اسلام شکر کسي که واسطه وصول نعمت به ما باشد بسيار مهم شناخته شده و در کنار شکر خداوند که صاحب نعمت است بايد واسطه وصول نعمت را نيز شکر نمود و حق خدمت او را بجا آورد و در اين باره روايات بسياري از اولياي گرامي اسلام رسيده است.حضرت رضا (ع) فرموده: «کسي که شکر نعمت مخلوق خدا را ادا نکند شکر خداوند خالق را ادا ننموده و بجا نياورده است».

نعمت حيات و قوايي که براي ادامه آن لازم است بزرگ ترين نعمت خداوند براي ما است و بايد شکر اين نعمت بزرگ را به جا آوريم ولي مي دانيم که آن نعمت گرانقدر به وسيله پدر و مادر به ما اعطا شده است و اگر آن دو نمي بودند ما بوجود نمي آمديم؛ بنابراين طبق دستور اسلام، وظيفه داريم در نعمت زندگي، خداوند را شکرگذار باشيم و همچنين پدر و مادر را که مجراي اين فيض بزرگ بوده اند شکر نماييم.علم نيز فيضي از طرف باري تعالي و بايد او را در اعطاي اين نعمت سپاسگزار باشيم ولي مي دانيم که مجراي فيض علم، معلم است، اوست که در مدارج مختلف علمي دست محصل را مي گيرد و قدم به قدم به پيشرويش موفق مي دارد.بنابراين تمام افراد تحصيل کرده بايد آموزگاران، دبيران، مدرسين، و استادان خود را در هر مرتبه و مقامي که باشند شکر نمايند.براي آن که بدانيم شکر نعمت مخلوق در پيشگاه خداوند چه قدر ارزنده و مهم است بايد به روايت ذيل توجه کافي نمود.رسول اکرم ( ص) فرمود: «بنده اي را در قيامت به پيشگاه الهي مي آورند و خداوند درباره او فرمان عذاب مي دهد عرض مي کند، بارالها! درباره ام امر به دوزخ فرمودي با آن که من در دنيا مسلمان و قاري قرآن بودم، خداوند مي فرمايد بنده من! نعمت هايي را به تو دادم و شکر آنها را بجاي نياوردي. عرض مي کند، بارالها! فلان نعمت را دادي ترا شکر کردم، فلان نعمت را دادي، تو را شکر نمودم، يک به يک نعمت ها را مي شمرد و از شکر ها نام مي برد. خداوند مي فرمايد: بنده من! راست مي گويي، جز آن که کسي را که من به دست او نعمت خود را به تو رساندم شکر نکردي، و من با خود عهد نموده ام شکر نعمت هايي را که به بنده اي داه ام نپذيرم تا شکر کند کسي را که نعمت من توسط او به وي رسيده است.شکر واسطه نعمت علاوه بر اين که اطاعت از خالق و حق شناسي از مخلوق است، داراي اثر رواني است و شکر گزار، خود از آن اثر منتفع مي گردد.شکر حسنات و چشم پوشي از سيئات در جوامع بشري داراي فوايد رواني و آثار عملي است و هر يک در جاي خود مي تواند نتيجه مفيدي به بار آورد.شکر نعمت مايه تشويق منعم است، در وي اثر روحي مي گذارد و او را با علاقه و رغبت بيشتري به خدمات اجتماعي وا مي دارد، بعلاوه، ديگران را نيز به راه نيکوکاري سوق مي دهد و بر تعداد خدمتگزاران مي افزايد و در نتيجه، جامعه از تعاون و رفاه بيشتري برخوردار ميگردد. اثر مفيد تشويق منحصر در شکر منعم و خدمتگزاري اهل احسان نيست، بلکه تشويق مي تواند محصل خردسال و جوان را در رشته درسي خواندن، کارمند دولت را در وظايف اداري و نيروهاي مسلح را در دفاع از کشور، بيش از پيش دلگرم نمايد و آنان را با جديت زيادتري در ادامه کار وادار سازد علي(ع)ضمن عهد نامه خود تشويق نظاميان خدمتگزار و نام بردن از خدمات آنان را اکيدا به مالک اشتر، والي مصر، توصيه فرموده و اين مطلب را در خلال اين بيان خاطر نشان ساخته است:«همواره از نظاميان خدمتگزار به نيکي ياد کن و کارهاي بزرگ را که انجام داده اند به شمار آور، چه زياد نام بردن از کارهاي نيک آنان افراد شجاع را تحريک مي کند و اشخاص سست را ترغيب مي نمايد و به تحرک و فعاليت وادار مي سازد».علي محمد حيدري نراقي - گناهان کبيره، ص 299