بازاری که همیشه انسان در آن متضرر است؛ 1404/8/14

بازاری که همیشه انسان در آن متضرر است؛

انسان ها قدر خود را نمی‌دانندگفت:ظاهراً درصد بالایی از مردان و زنان عالم قدر خود را نمی‌دانند و نمی‌دانند چه هستند؛ خبر ندارند، و این بی‌خبری همه بلاهای تاریخ و زمان ما را بر سر مردم آورده است.ما برای شناخت وجود مبارک حضرت زینب کبری باید منابعی را که شخصیت ایشان را ساخت، بشناسیم.بدون نگاه به آن منابع، شناخت ایشان یا مشکل و یا غیرممکن است، چون حضرت در این دریای آفرینش گوهر خاصی است. حالا آن منابعی که ایشان آنها را دیده‌اند عرض می‌کنم که تأثیر صد درصد در ساختمان وجود ایشان داشته‌اند. البته منابع دیگری هم هست که اگر بخواهیم بررسی کنیم حتی با علم جدید، به قول دانشمندان امروز، از طریق ژن باید این جریان را تا حضرت ابراهیم دنبال کنیم،

ادامه نوشته

حرام‌خوری، رابطه انسان با خدا را قطع می‌کند 1404/8/13

حرام‌خوری، رابطه انسان با خدا را قطع می‌کند

گفت: نماز خواندن، روزه گرفتن یا حج رفتن در حالی که مال انسان آلوده به حرام است، مانند ساختن بنا بر روی شن یا آب است. کسی که گوشت بدنش از مال حرام روییده باشد، وارد بهشت نخواهد «رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَه وَفِی الآخِرَهِ حَسَنَه» محور این آیه، واژه "حسنه" است که دوبار تکرار شده و طبق تفسیر امام صادق(ع)، مراد از حسنه آخرت، رضوان الهی و بهشت است؛ رضوان، رضایت خدا از بنده است که در آخرت، لذت درک آن از همه نعمت‌های بهشت برتر است؛ حسنه دنیا نیز دو بخش دارد؛ یکی "صحت در رزق و معاش" یعنی انسان دست نیاز پیش دیگران دراز نکند و دچار تنگدستی نباشد، و دیگری "خلق نیکو" است؛

ادامه نوشته

کشاورزی خدا و کشتکاری انسان 1404/8/12

کشاورزی خدا و کشتکاری انسان

بر اساس آموزه های قرآنی مسئولیت انسان ، استعمار و آبادانی زمین است. یکی از مسئولیت های انسانی در ارتباط با خلافت بر زمین، کشت گیاهان و نباتات است. در این زمینه انسان تنها مسئولیتی که بر عهده دارد، شخم زدن و دانه پاشیدن است که از آن در عربی به «حَرث» تعبیر می شود. خداوند در آیه 63 سوره واقعه می فرماید: آیا آن چه را کشت می کنید، دیده اید؟پس کار انسان همان کشت کردن است؛ اما کشاورزی، کار خداوند است؛ زیرا این خداوند است که این کشت و دانه بی جان و بی حیات را جان و حیات می بخشد و آن را به شکل زراعت در می آورد. از همین روست که خداوند انسان را «حارث » و«کشتکار» و خود را «زارع» و «کشاورز» معرفی می کند و می فرماید: آيا شما آن را مى‏رويانيد يا ما روياننده‏ايم؟در حقیقت مسئولیت انسان تنها انتقال جمادی به نام دانه و کشت آن در زمین است و آن کسی که به آن حیات می دهد و زنده می کند، خداوند است. پس حیات بخشی و ورز آوردن این دانه و تبدیل جماد به نبات و گیاه، کار خداوند است.

انسان قرآنی 1404/8/10

انسان قرآنی

از نظر قرآن، انسان زمانی انسان است که قرآنی باشد و کسی که قرآنی نیست و از آموزه ها و تعلیمات خدای الرحمن طرفی نسبته و بهره ای نبرده است، اصلا انسان نیست، بلکه ظاهرش انسان و باطن و ملکوت وی حیوان یا پست تر از آن یعنی نبات و جماد است؛ زیرا خدا می فرماید: خدای رحمان قرآن را تعلیم داد. انسان را آفرید. به انسان بیان را تعلیم داد.در این آیات بیان شده که خدای رحمن قرآن را تعلیم داد و آن کسی که تعلیم گرفته همان انسانی است که خلق کرده و آفریده است.

ادامه نوشته

نقش وحی در زندگی انسان 1404/7/17

نقش وحی در زندگی انسان

از نظر آموزه های وحیانی قرآن، وحی اشاره سریع و اعلام خفی و رمزی میان خدا و انسان است که می تواند با کلام یا اشاره یا نوشتن و مانند آنها انجام شود.البته وحی رسالی نوعی خاصی از همین وحی است که با القای حقایق در قلب یا سخن گفتن از پس پرده به وسیله ایجاد صدا در هوا به گونه ای که پیامبرش بشنود، ولی شخص متکلم را نبیند یا با فرستان فرشته وحی برای رساندن وحی به پیامبرش خواه پیامبر فرشته را ببیند یا نبیند، ولی سخن او را بشنود، انجام می شود.وحی شیطانی نیز وجود دارد که باید آن را از وحی الهی بازشناخت؛

ادامه نوشته

تجلیات جلال و اکرام در انسان 1404/6/19

تجلیات جلال و اکرام در انسان

خدا دارای صفات و اسمای دوگانه متضادی است که از آن به صفات و اسمای جلالی و اکرامی به تعبیر قرآنی و اسمای جلالی و جمالی به تعبیر قرآنی یاد می شود. خدا به صراحت در آیه 78 سوره الرحمن از این که خدا صاحب جلال و اکرام است یاد کرده و می فرماید: مبارک است اسم پروردگارت که صاحب جلال و اکرام است.هستی چیزی جز انوار اسمای صفات الهی نیست: بنابراین به یک معنا هستی چیزی جز نور الله و وجه آن نیست. این بدان معناست که اسمای الهی در هستی که دارای دو وجه جلالی و اکرامی است، در همه هستی جاری و ساری است

ادامه نوشته

انسان زغال سنگی 1404/5/27

انسان زغال سنگی

از نظر قرآن، انسان در مسیر درکات و هبوط و سقوط به جایی می رسد که از حیوان پست تر می شود؛ زیرا حیوان، مقدراتی دارد که خدا برای او تعیین کرده است. این مقدرات برای او همان حدّ و اندازه ای است که مقتضی شان و شئون اوست؛ چنان که مقدرات جماد و یا گیاه نیز این گونه است. پس برای آن ها تنقیص و کاهش درجه نیست؛ زیرا خدا می فرماید: و هر چيزى را آفريده و بدان گونه كه درخور آن بوده اندازه‏ گيرى كرده است. و هم چنین می فرماید: موسی گفت: پروردگار ما کسی است که به هر چیزی خلقت را بخشید که در خورش است. سپس هدایت کرداما انسان با آن که خلقتی درخور و مناسب برای او مقدر کرد که مقام مکرمان و احسن تقویم است؛ اما انسان به سبب داشتن اراده و حق انتخاب می تواند در دو مسیر صعود یا سقوط گام بردارد و بر درجات خویش بیافزاید یا در درکات سقوط می کند

ادامه نوشته

خدا را ندیدن باعث می‌شود انسان بدترین جنایت‌ها را انجام دهد 1404/4/16

خدا را ندیدن باعث می‌شود انسان بدترین جنایت‌ها را انجام دهد

مراقبت از گوهر ربانی الهی روح به‌مراتب راحت‌تر است، تا افراد در صدد درمان بر بیایند.باید مراقب باشیم مبادا قلب و روح ما مبتلا به عوارضی شود که درمان به‌غایت سخت شود؛ پیشگیری به واسطه مراقبه، بسیار راحت‌تر از هر درمانی است؛ از طرفی هر اندازه معلومات انسان و دریافت‌های معرفتی او بیشتر شود؛ مراقبه او بیشتر خواهد شد و قلب و روح ربانی و ملکوتی‌اش سالم خواهد ماند.امام صادق علیه‌السلام در روایتی فرمودند قلب ها نیز مانند حروف اِعراب دارند بنابراین قلب ها هم رفع، نصب، خفض و سکون دارند.وقتی انسان امر الهی را امتثال کند، نظر الهی متوجه او می‌شود؛ به واسطه امتثال امر الهی و اجتناب از نواهی، انسان از عباد خاص شده، قلب آدمی مرتفع و متوجه خدا می‌گردد.

ادامه نوشته

تاثیرات نورانی قرآن بر انسان 1404/2/23

تاثیرات نورانی قرآن بر انسان

قرآن، نور است، و این صفت ذاتی قرآن بی گمان در هر کسی که قرآنی شود، خودش را نشان می دهد و نورانی می شود. از این روست که اهل بصیرت به آسانی و سادگی، اهل قرآن را به نور قرآن می شناسند و آثارش را می یابند.این کتاب کریم الهی چنان تاثیرگذار است که حتی نگاه کردن به آن آثار نورانیت را به جا می گذارد، چه رسد که شخص بدان ایمان آورده به قرائت و ترتیل و تلاوت آن بپردازد و فلسفه و سبک زندگی خویش را بر اساس آن سامان دهد.شاید بتوان گفت که از نام هایی که خدا برای قرآن در قرآن بیان کرده بتوان ارزش های آن را یافت. البته پیش از آن می توان با توجه به این حقیقت که قرآنی و سنت الهی «کل یعمل علی شاکلته؛ هر کسی بر اساس شاکله خویش عمل می کند»، قرآن به عنوان عمل و فعل الهی نیز آیتی بزرگ از «شاکله» الهی است.

ادامه نوشته

عبادت؛ تنها مأموریت انسان 1404/1/29

عبادت؛ تنها مأموریت انسان

اساسا هدف از خلقت چیست؟معمولا تصور می‌شود که عبد و بندگی، و عبادت به یک معناست. حال آنکه این دو، معنای متفاوتی دارند. "عبد" در زبان عرب به انسانی ‌گویند که سر تا پا تعلق به صاحب خود دارد، اراده‌اش تابع اراده‌ او، و خواستش تابع خواست اوست. در برابر او مالک چیزی نیست، و در اطاعت او هرگز سستی به خود راه نمی‌دهد.به تعبیر دیگر «عبودیت» اظهار آخرین درجه‌ خضوع در برابر معبود است،‌ و به همین دلیل تنها کسی می‌تواند معبود باشد که نهایت انعام و اکرام را کرده است و او کسی جز خدا نیست. بنابراین عبودیت نهایت اوج و تکامل یک انسان و قرب او به خداوند است.

ادامه نوشته

شعور هستی و بی شعوری انسان 1404/1/22

شعور هستی و بی شعوری انسان

از نظر آموزه های وحیانی قرآن، همه آفریده های هستی که مظاهر تجلیات اسمای الهی و «نورالله» هستند، همگی دارای سطحی از توانایی شناختی و ادراکی، بلکه اراده و قدرت اطاعت و عصیان، بلکه قضاوت و داوری و ارزش گذاری، بلکه احساسات و عواطف و گرایش و گریزش ها هستند که اصولا به خیال و وهم انسانی نمی آید؛ زیرا بیش تری مردم مثلا سنگ و جمادات را فاقد چنین توانایی هایی می دانند؛ چرا که کنش ها و واکنش هایی در سطح انسانی از آنها نمی ببیند که بتواند به چنین توانایی ایمان بیاورند.همان گونه که انسان مثلا دارای اراده و اعمال قدرت بر اساس ادراک و شناخت و عواطف و مانند آنها است، دیوار نیز دارای چنین اراده ای است که بخواهد قایم باشد یا «انقاض» داشته و فرو ریزد. هم چنین همه هستی دارای این توانایی اطاعت و عصیان هستند

ادامه نوشته

رشدیابی انسان با روزه ماه رمضان 1403/12/15

رشدیابی انسان با روزه ماه رمضان

ماه مبارک رمضان فرصتی بس استثنایی است که سالی یک بار برای انسان فراهم می آید تا در آن به کمالاتی دست یابد که در زمان های دیگر دشواراست؛ زیرا خدا در این ماه مبارک با فرض روزه واجب برآن است تا انسان را در شرایطی قرار دهد که بسیاری از کمالات در آن به آسانی تحقق می یابد.افزون بر آن که این روزه ماه مبارک رمضان موجب می شود تا انسان به تقوای الهی، شکرگزاری، خیر، قرب الهی، هدایت خاص، اجابت دعا و مانند آن ها برسد، شرایطی قرار گیرد که نتیجه آن �رشد� انسان است.

مسئولیت انسان در برابر عهد الهی 1403/8/25

مسئولیت انسان در برابر عهد الهی

عهد، مراعات چیزی در همه احوال است. انسان متعهد کسی است که برای نگهداشت و حفظ چیزی تمام تلاش خویش را به کار می برد و اجازه نمی دهد که تحت تاثیر شرایط گوناگون بدعهدی کند و ترک مسئولیت نماید.انسان دارای دو گونه عهد نسبت به خدا و نسبت به خلق خدا است. البته عهد نسبت به خدا نیز به دو گونه عهد ازلی و عهد نذری است؛ یعنی عهدی که انسان در ازل و روز «الست» با خدا بسته که پروردگارش را بشناسد و در چارچوب عبودیت زندگی کند یا عهدی که به عنوان نذر می بندد که کاری را برای خدا انجام دهد در حالی که از نظر شرعی واجب نیست، ولی شخص با عهد نذری آن را بر خویش واجب ساخته است و ملتزم شده تا آن را به جا آورد

ادامه نوشته

انسـان و فرشتگان 1403/8/5

انسـان و فرشتگان

یکی از موجودات فرامادی که از آنها به موجودات مجرد و عقلانی نیز یاد می‌شود، فرشتگان هستند. در تفسیر قرآنی و تبیین وحیانی، فرشتگان موجودات با درجات و مراتب گوناگون هستند که با توجه به‌شان و مقام و منزلتشان، قدرت و توانایی‌های خاص دارند. از فرشتگان زمینی تا فرشتگان آسمانی تا فرشتگان عرشی و کروبین و عالین می‌توان مجموعه بزرگ از فرشتگان را شناسایی کرد که بر اساس آموزه‌های قرآنی در خدمت بشریت هستند؛ از آن رو که همه آنها بر انسان سجده برده و بر او تعظیم کرده‌اند.

ادامه نوشته

رابطه انسان و جنیان 1403/7/23

رابطه انسان و جنیان

یکی از موجودات هستی جنیان هستند. ایشان موجوداتی مادی ساخته شده از آتش و انرژی‌اند. از این رو دارای جنسی لطیف هستند که به چشم انسان دیده نمی‌شوند. همین خصوصیت موجب پیچیده شدن ارتباط انسان با جنیان شده است.از نظر قرآن جنیان هر چند که پیش از انسان و از جنس لطیف و پاک‌تری چون آتش خلق شده‌اند ولی لیاقت خلافت الهی را نداشتند. آنان نیز همانند انسان موجوداتی عاقل هستند و همانند انسان دارای اراده و اختیار می‌باشند‌، همین موضوع و نیز خصوصیت تکاملی آنان موجب شده تا موجوداتی مکلف باشند و در زندگی دنیوی مورد انواع آزمایش‌ها قرار گیرند

ادامه نوشته

عوامل عدم تاثیر هشدارها در انسان 1402/4/30

عوامل عدم تاثیر هشدارها در انسان

انسان وقتی به محیط اجتماعی می نگرد بسیاری از مردم را در حال فسق و فجور، بلکه کفر و کفران می بیند تا جایی که گاه از اعمال عصیانی زشت و منکرات و فحشاء افراد جامعه در پیشگاه خدا شرمنده می شود که چگونه حرمت خدا را نگه نمی دارند و چنین اعمال زشتی را مرتکب می شوند که حتی در میان حیوانات نیز نمی توان این اعمال زشت را دید. انسانی که در درندگی از درندگان پیشه گرفته تا جایی که تنها برای لذت به قتل حیوانات محیط زیست خویش می پردازد، بلکه به قتل هم نوع به ویژه کودکان و پیران و زنان اقدام می کند، یا در شهوت غذایی و جنسی تا جایی پیش رفته که به هم جنس گرایی رو آورده و میلیون ها تن غذا را اسراف و تبذیر کرده و به سطل زباله روانه می کند و در محیط زیست دریایی و خشکی و هوایی خویش چنان فساد کرده که از سلامت محیط زیستی خبری نیست.

ادامه نوشته

استعدادها و آسیب های انسان 1403/3/24

استعدادها و آسیب های انسان

از نظر آموزه های وحیانی قرآن، انسان همان صورت خلقی «الله» است و از این استعداد و ظرفیت ذاتی برخوردار است تا در مقام «متاله» یعنی مظهریت در صفات «الله» در جایگاه خلافت الهی قرار گیرد؛ اما از آن جایی که مسئولیت خطیر خلافت الهی در همه سطوح خلقی جاری می شود، انسان از «احسن تقویم» روحانیت روح اللهی به «اسفل سافلین دنیا» آمده است تا بتواند خاک را تا عرش الله بالا کشد. بنابراین، انسان با خطر عظیم ماندن در «اسفل سافلین» مواجه است و دنیا در پست ترین عناصرش می تواند قید و بندی بر حقیقت روحانی او شود و او را در خاک نگه دارد و عروج به افلاک عرشی را ندهد تا در مقام خلافت الهی قرار گیرد. انسان به عنوان تجلی انوار همه صفات الله به تنهایی «عِدل» و هم سنگ همه هستی است که خدا درباره آن فرموده است: خدا نور همه آسمان ها و زمین است

ادامه نوشته

آرزو قوه محرکه انسان 1402/10/24

آرزو قوه محرکه انسان

یکی از مفاهیم کلیدی که همواره بر زبان توده‌های مردم جاری است تاکید بر این نکته است که آرزو بر جوان عیب نیست. به نظر می‌رسد که نه تنها آرزو بر جوان عیب نباشد بلکه آرزو مهم‌ترین عامل و انگیزه حرکتی بشر به شمار می‌آید و در این میان جوانان به سبب فرصت‌های طبیعی و امکانات و مقتضیات‌، در شرایطی بهتر برای تحقق بخشی به آرزوها هستند.آرزوست که آدمی را برای تلاش و بقا آماده می‌کند و افسردگی و ناتوانی‌های متأثر از روح و روحیه سست را از انسان می‌زداید. آرزوهاست که موجب می‌شود انسان برای آخرت خویش چنان تلاش کند که گویا دیگر دمی بیش در این دنیا نمی‌ماند و باید همه امور خویش را به‌طوری سر و سامان دهد که تا لحظاتی دیگر رخت از این دنیا بربندد. همین آرزوها نیز انگیزه‌ای قوی می‌شود تا انسان برای دنیای خویش چنان تلاش کند و به آبادسازی آن بپردازد که گویی به‌طور ابدی در این زمین و دنیا باید به سر برد. اگر انسان آرزوی این داشته باشد که همه چیز دنیا را چنان‌که شایسته و بایسته است در اختیار داشته و از آن به درستی و راستی بهره‌برداری کند تلاش می‌کند که آن را به خوبی حفظ کند و در محیط زیست خویش تباهی و فساد پدید نیاورد.در یک کلمه می‌توان گفت که آرزو به‌خودی خود امری پسندیده است و به عنوان یکی از قوای تحریکی و انگیزشی بشر نقش مهم و اساسی در زندگی بشر ایفا می‌کند. بنابراین می‌توان در کلیت، آن را امری پسندیده و خوب ارزیابی کرد و حکم کلی را بر خیریت و خوب بودن آرزوها نمود.

ادامه نوشته

آیا اشکال دارد انسان عبادت را برای ثمرات دنیوی انجام دهد؟ 1402/9/18

آیا اشکال دارد انسان عبادت را برای ثمرات دنیوی انجام دهد؟

زندگی انسان ساحت‌های مختلفی دارد که انسان مؤمن همانطور که از اسمش پیداست باید در هر کدام از آن‌ها ایمان خود را ظهور و بروز دهد. در ساحت‌های فردی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، هنری، اعتقادی، اخلاقی، علمی، اقتصادی و جسمی. بروز ایمان نیز در این ساحت‌ها چیزی نیست جز تقوا. یعنی فرد در همه این ابعاد زندگی نظر خدا و رضایت او را محور قرار دهد. امام صادق (ع) درباره وظیفه شیعیان فرموده است: زینت و سبب افتخار ما باشید نه اینکه باعث شرمندگی ما باشید.یعنی این افراد کسانی هستند که ایام کمی را صبر و شکیبایی به خرج می‌دهند، و به دنبال آن راحت و آسایش طولانی خواهند داشت، و این داد و ستد پر سودی است که خدای متعال آن را فراهم کرده است؛ خدایی که اهل کرم و جود نسبت به بندگان است. قبل از توضیح این جملات دو نکته را یادآور می‌شویم:نکته اول این‌که گر چه این اوصاف به عنوان ویژگی‌های شیعیان کامل و خالص، بیان شده، اما هدف از بیان آنها این است که برای دیگرانی که در مراتب پایین‌تری هستند، ایجاد انگیزه کند، تا آنها هم سعی کنند با استفاده از این بیانات به سوی مقامات عالی حرکت کنند و به کمالات لایق خود برسند

ادامه نوشته

انسان از نظر قرآن 1402/7/25

انسان از نظر قرآن

یکی از روش های علمی و صحیح در پدیدارشناسی مراجعه به سازنده آن است تا از کم وکیف آن و نیز از نقاط قوت و ضعف آن آگاه شویم. خدا به عنوان خالق انسان، درباره آن در قرآن، حقایقی را بیان کرده که دانستن آن به معنای «حق الیقین» نسبت به انسان است؛ یعنی علمی است که فراتر از علم الیقین یا عین الیقین قرار می گیرد. بنابراین، در داده هایی علمی قرآن درباره انسان هیچ شک و ریبی نیست و می توان صد درصد به آن بسنده کرد.خدا در قرآن صفاتی را برای «انسان» بیان کرده که به جنبه انسانی او ناظر است نه به جنبه های دیگر از جمله «بشر» یا «ناس» یا مانند آنها.واژه انسان را از ریشه «انس» گرفته اند؛ انسان العین، به مردمک چشم گفته می شود که اولین و آغازین نقطه تماس انسان با چیزهای بیرونی است؛ زیرا با این تماس چشمی است که انسان با چیزهای بیرون از خویش فراتر از «نفس» تماس برقرار کرده و به آن «انس» می یابد.

ادامه نوشته

تمایلات مثبت و منفی انسان از نظر قرآن 1402/6/28

تمایلات مثبت و منفی انسان از نظر قرآن

از نظر آموزه های وحیانی قرآن، انسان دارای دو دسته تمایلات و گرایش متضاد و متفاوت است که ایجاد تعادل بر اساس آموزه های فطرت عقلی و نقلی وحیانی مهم ترین تکلیف انسان است. اما انسان ها با عدم ایجاد چنین تعادلی گرایش های مثبت و منفی دارند که این گرایش های منفی می تواند بسیار خطرناک باشد.اگر انسان تمایلات فطری خویش را در ساحت تعادل و استوای فطری عقلی و نقلی وحیانی داشته باشد، همین امور می تواند بسیار سازنده و مفید باشد؛ بر این اساس تمایلاتی چون حبّ نفس، غضب، شهوت، دانش پژوهی، کمال گرایی، نقص و عیب گریزی و مانند آنها می تواند انسان را در مسیر صیرورت و شدنی قرار دهد که به کمال مطلق یعنی خدا برسد و اسمای حسنای الهی را در خویش ظهور و فعلیت بخشد و به عنوان «متاله» خدایی شود

ادامه نوشته

معراج، نشانه سعه وجودی انسان 1402/5/31

معراج، نشانه سعه وجودی انسان

معراج و اسراء پیامبر(ص) یکی از شگفت انگیزترین معجزات الهی است که فهم و ادراک آن بیرون از طاقت بشر عادی است، اما با گزارش های معتبر و علمی قرآنی می توان گوشه هایی از این حقیقت را دانست که بیانگر سعه وجودی پیامبر(ص) بلکه انسان دانست که انسان را خدا در چنان جایگاهی قرار داده که می تواند مظهر «هو الاول و الاخر» و «صمد» باشد و همه هستی را چنان در بر گیرد که هیچ جایی نباشد که همانند خدا خالی از وجود صمدی و احاطی او باشد؛ بنابراین، بیرون از ساحت «هو» احدیت که ساحت «الله» واحدیت و فیض اقدس نخست علمی یا فیض مقدس در تعینات وجودی است، انسان می تواند حضوری داشته باشد که در «قرب» نزدیک تر از آن متصور نیست؛

ادامه نوشته

آثار گرایش انسان طیب به طیبات 1402/3/28

آثار گرایش انسان طیب به طیبات

از نظر آموزه های وحیانی قرآن، انسان مومن، طیب است و به هر چیزی که طیب است، گرایش دارد. این گرایش های مومنان طیب، آثاری دارد که توجه به آنها بیانگر اهمیت و ارزش گرایش انسان به طیبات است. واژه طیب در برابر خبث به هر چیزی گفته می شود که سازگار با نفس باشد. البته طیب هم چنین به هر چیزی اطلاق می شود که بر سرشت و فطرت نخست خود باقی مانده باشد، بی آن که با چیزی مخلوط شده باشد که سبب فساد و تیرگی آن است.طیب هر چیزی است که در غایت تمامیت کمالی خودش باشد. پس هیچ عیبی و نقصی در آن چیز نیست. پس آن چیز در همه آن اموری که نیاز کمالی اوست، به تمام است؛ زیرا خدا بر هر چیزی آن چه را داده که نیازش برای دست یابی به تمامیت کمال تامین می شود. پس هر چیزی که مظهر تمام کمال حق باشد، آن امر طیب است. پس نفس طیب، آن نفسی است که بر هدایت فطری و داده های الهی خود باشد و هیچ تغییر منفی در آن ایجاد نشده باشد؛ زیرا خدا نفس انسانی را طیب آفریده و هر چیزی کمالی را برایش فراهم آورده تا بتواند خلیفه الله باشد و مسئولیت و ماموریت الهی خویش را انجام دهد

ادامه نوشته

ظلم های انسان از نظر قرآن 1402/1/28

ظلم های انسان از نظر قرآن

از نظر آموزه های وحیانی قرآن، ظلم و ستم های انسان که در حق خویش و خدا و خلق انجام می دهد، بزرگترین عامل در غضب دنیوی و عذاب اخروی انسان است؛ زیرا کفر و شرک و نفاق نیز از مصادیق ظلم انسان به خود و خدا است که در کنار بی عدالتی در حق مردمان نخستین عامل رفتن انسان به دوزخ و حتی غضب الهی در دنیا و عذاب های آن است.از نظر قرآن، بسیاری از مردم به اشکال و انواع گوناگون ظلم و ستم می کنند، و به نخستین اصل اخلاقی فطری که عدالت است پشت می کنند و این گونه حق دیگران را تضییع کرده و برای مردم انواع مشکلات را ایجاد می کنند و امکان رشد و بهره مندی از امکانات و نعمت ها را برای دست یابی به کمالات را از آنان سلب می کنند؛ از همین روست که خدا در قرآن، حتی مجوز قتل کسانی را داده که در حق توده مردم ظلم روا می دارند و آنان را به استضعاف می کشانند.انواع و اقسام و اشکال ظلم و ستم می شوند که برخی از مهم ترین مصادیق آن عبارتند از:1-آواره سازی:

ادامه نوشته

گمراه کنندگان خطرساز برای انسان 1401/12/24

گمراه کنندگان خطرساز برای انسان

از نظر آموزه های وحیانی قرآن، یکی از خطرهای بزرگی انسان با آن مواجه است، گروه گمراه کنندگان است که با اضلال موجبات گمراهی مردم را فراهم می آورند و آنان را با ابزارها و اشکال گوناگون از هدایت به ضلالت کشانده و به کفر و عصیان و فسوق در دنیا و هنجارشکنی در دنیا و در نهایت به دوزخ در آخرت رهنمون می سازند.شناخت اضلال گران و گمراه کنندگان و روش ها و شیوه ها و ابزارهایی گمراه سازی آنان می تواند هوشیاری را ایجاد یا افزایش دهد. از همین روست که قرآن به این مساله توجه داشته و گروه ها و افراد گمراه کننده و روش ها و ابزارهای آنان را بیان کرده است. از نظر قرآن، افراد و گروه هایی از جن و انس دنبال گمراه سازی انسان هستند. از دشمن ترین دشمنان غیر از هواهای نفسانی که در خلقت انسان است، دشمنی بدتر از ابلیس نیست که البته گروه هایی از انسان نیز دنبال آن می روند و خود گمراه شده و دیگران را نیز به گمراهی و اضلال می کشانند.

ادامه نوشته