فرق چشم و گوش با بینایی و شنوایی 1403/11/1

فرق چشم و گوش با بینایی و شنوایی

انسان برای درک امور ابزارهایی برای حواس ظاهری دارد. خداوند می فرماید: در حقيقت، بسيارى از جنّيان و آدميان را براى دوزخ آفريده‏ايم. چرا كه دلهايى دارند كه با آن حقايق را دريافت نمى‏كنند، و چشمانى دارند كه با آنها نمى‏بينند، و گوشهايى دارند كه با آنها نمى‏شنوند. آنان همانند چهارپايان بلكه گمراه‏ترند. آرى، آنها همان غافل‏ماندگانند.و در جایی دیگر نیز می فرماید: آيا آنها پاهايى دارند كه با آن راه بروند، يا دستهايى دارند كه با آن كارى انجام دهند، يا چشمهايى دارند كه با آن بنگرند، يا گوشهايى دارند كه با آن بشنوند؟ بگو: «شريكان خود را بخوانيد سپس در باره من حيله به كار بريد و مرا مَهَلت مدهيد.».پس «سمع» و «بصر» که به معنایی شنوایی و بینایی است با «اُذن» و «عين» که به معنای گوش و چشم است فرق دارد. از همین روست که در كتاب‌هاي فقهي ديه اين ها كاملاً فرق مي‌كند

ادامه نوشته

بینایـی اخــروی انســان 1400/7/20

بینایـی اخــروی انســان              

انسان در دنیا با چشم می‌بیند و با گوش می‌شنود و با فواد یا قلب می‌فهمد و گرایش و گریزش دارد؛ زیرا نفس انسانی در دنیا برای کارهایش نیازمند ابزارهایی است؛ اما این گونه نیست که در همه عوالم به این ابزارها نیاز داشته باشد.از نظر قرآن، حتی محتضر در همین دنیا، در شرایطی قرار می‌گیرد که نوعی انقطاع از بدن برای نفس ایجاد می‌شود که برای دیدن، دیگر نیازی به این ابزار چشم ندارد. از همین روست که بینایی او نیز متفاوت از بینایی است که از طریق چشم به آن دست می‌یابد.اوج این بینایی پس از انقطاع کامل نفس از بدن و حالت «وفات» رخ می‌دهد که با توفی الهی و گرفتن نفس از بدن تحقق می‌یابد.

ادامه نوشته