موجودات با شعور و بی شعور در قرآن                 

یکی از واژه های پرتکرار در قرآن، واژه «شعر» است که برای بیان حالات احساسی و ادراکی موجودات به کار برده شده است. از نظر قرآن، شعور، کم ترین سطح ادراکی موجودات است که با ساده ترین ابزار حسی قالب دست یابی است. خدا در قرآن، برخی از مردمان را به عنوان «بی شعور» معرفی می کند که حتی از کم ترین سطح ادراکی برخوردار نیستند؛ زیرا آنان با اعمال و کردار خویش، ابزارهای ادراکی خویش را دفن و دسیسه کرده و بر آن مهر گذاشته به گونه ای که دیگر قادر به کم ترین ادراک و در نهایت شناخت و معرفت و دانش و علم نخواهند شد؛ این در حالی است که بسیاری از موجودات دیگر که در مرتبه ای پست تر از انسان به حکم خلقت و آفرینش قرار دارند، از کم ترین سطح ادراکی خود بهره مند هستند و بر اساس آن نه تنها شناختی دارند، بلکه مبتنی بر آن شناخت به «تسبیح» خدا می پردازند.از نظر آموزه های وحیانی قرآن، موجودات از جمله انسان ها از مراتب ادراک و علم گوناگونی برخوردار هستند.