نیّت :کسی که دارای نیّتی صادق باشد، دارای قلب سلیم است، زیرا سلامت و پاکی قلب (از خیالات باطل)، نیّت را در همه‌ی امور برای رضای خدای تبارک و تعالی خالص می‌گرداند.خداوند -تبارک وتعالی- می فرماید:"روزی که نه مال و نه فرزند سودی نرساند، مگر کسی که با قلبی سلیم به محضر خدا آمده باشد."پیامبر اکرم (ص) فرمودند: نیّت مومن، از عمل او نیک‌تر است.و نیز فرمودند: ارزش اعمال، به نیّت‌هاست و به هر کسی همان می‌دهند که در نیّت داشته است. پس بنده بایستی در هر حرکت و سکونی نیّت خالصی داشته باشد، زیرا اگر چنین نباشد، او از غافلان است و غافلان را خداوند متعال مذمّت کرده و فرموده: " آنان چونان چهار پایان، بلکه گمراه‌ترند و همانا آنان غافلانند."پاکی نیّت مومن به اندازه‌ی صفا و پاکی قلب اوست و بر همین اساس ظاهر می گردد و بر حسب اختلاف مراتب ایمان، مختلف است.صاحب نیّت خالص "من" و هوس‌های خود را مغلوب قدرت خود ساخته، چرا که به پاس بزرگ شمردن و تعظیم خداوند به چنین مرتبه‌ای نایل آمده است.شرم و حیا از نیّت خالص بر‌آید، و صاحب آن از خویشتنِ خویش در رنج است، و مردم از وی در آسایش‌اند.