گفتار سودمند                          

نسخه‌ای دینی برای مدیریت دخل‌وخرج زندگی :یکی از مهم‌ترین، موثق‌ترین و البته موفقیت‌آمیزترین نسخه‌ها، فرمولی است که از جانب اهل‌بیت یا کسانی که مورد تأیید آن‌ها قرار دارند رسیده باشد که از آن‌ها می‌توان به جناب ابی‌ذر اشاره کرد.

راهکاری که جناب ابی‌ذر در رابطه با مدیریت هزینه‌های زندگی می‌گوید این است؛ همه‌ی موجودی خودت از دنیا و به عبارتی آنچه که از مال دنیا به دست می‌آوری را به دو قسم تقسیم کن به طوری که قسم سومی نداشته باشد؛ یک قسم آنچه که صرف می‌کنی برای زندگی خودت و عیالت که این یک امر لازم و واجبی است و باید انجام بدهی و یک قسم هم آنچه که خرج می‌کنی برای آخرتت. اگر شق سومی، راه سومی برای خرج پیدا کردی، این ضرر می‌زند و فایده نمی‌رساند؛ دنبال آن نرو، آن را اراده نکن.حال اگر هر کدام از ما این فرمایش را با زندگی‌های خودمان تطبیق دهیم، متوجه ریشه بسیاری از گرفتاری‌ها، دغدغه‌ها و استرس‌های موجود در زندگی خواهیم شد. تشریفات زائدی که متأسفانه در بین زندگی‌های اکثر مردم معمول شده، زوائدی که در زندگی‌ها در میان طبقات مختلف مردم؛ چه مرفهین و پول‌دارها و کسانی که مملو از مال دنیا هستند و چه حتی طبقات متوسط و آنهایی که دستشان برسد، رایج شده است. زوائدی که مصداق‌های آن را در موقعیت‌ها و شرایط مختلف می‌توان به وفور مشاهده کرد؛ خرج‌ها و تشریفاتی که در بازگشت از سفرها اتفاق می افتد، عروسی‌های آنچنانی با خرج‌های گزاف، هزینه‌های اسراف‌گونه در عزای از دست دادن عزیزانمان از خرید قبرهای میلیاردی تا گرفتن مراسمات آنچنانی، عده‌ای را در خود غوطه ور کرده است. هر روز که می‌گذرد نه تنها از این زرق و برق‌ها کم نمی‌شود بلکه بیشتر و تجملاتی‌تر شده چنانچه در دنیای امروز شاهد هستیم رشد تکنولوژی و فضای مجازی، شتاب تجملگرایی را سرعت بخشیده، چرا که بسترهای دیده شدن و خودنمایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد. به همین مناسبت، افراد برای به رخ کشیدن داشته‌ها، به خرید اجناسی که کاربردی ندارد روی آورده و به سوی مصرف گرا بودن سوق داده شده‌اند و با معرفی اجناس لوکس و به قول عده‌ای لاکچری که نه خیر آن به امور اداره‌ی معیشت زندگی‌شان اهل و عیال و زندگی متعارف مردم می‌خورد، نه در مسیر خدا است؛ تشریفات و رفتارهای اسراف‌گونه محض را برای انسان و انسانیت به ارمغان آورده و این همان چیزی است که در آموزه‌های دینی به شدت با آن مخالف است. نکته قابل توجه و نگران کننده در این مسیر این است که قشر متوسط همواره می‌کوشد تا از سطحی که در آن قرار دارد جدا شده و همپای قشر مرفه حرکت کند، بر همین اساس با کوچکترین تبلیغاتی، با انرژی مضاعف به سوی مصرف‌گرایی و داشتن زندگی مجلل حرکت می‌کند و این دقیقاً همان چیزی است که اسلام آن را مذموم می‌داند. تأسف رواج مادی‌گرایی و تجملات و اشرافی‌گری‌ها آن جایی بیشتر می‌شود که با تربیت فرزندان، نسلی که قرار است در آینده جامعه برای آنان باشد گره می‌خورد. متأسفانه امروز فرزندان را به گونه‌ای تربیت می‌کنیم که به سمت مهم بودن می‌روند نه مفید بودن و این گونه می‌شود نسلی که با تفکر مهم بودن در جامعه رشد می‌کنند، مجبورند نگاه دیگران را به خود جلب کنند و نتیجه آن است که نوع پوشش، استفاده از مارک‌ها و برندهای معروف، ماشین‌ها و گوشی‌های تلفن همراه گران‌قیمت و بسیار وسایل دیگر جامعه را به سمت فرهنگ تشریفاتی و لوکس‌گرایی هدایت می‌کند. نویسنده : زهرا اجلال گودرزی            چه کسانی بر گردن خدا حق دارند؟:وقتی خداوند متعال در قیامت اعلام می‌کند:هر کسی که بر گردن من حق دارد، بلند شود.همه تعجب می‌کنند. از سوی خدا خطاب می‌آید:هر کسی هنگام نزاع از خود بخشش نشان داده، تا مسأله اصلاح شود، بر گردن من حقی دارد. (سوره شوری، آیه ۴۰)خدا می‌فرماید:"اجرت بر من است"انسان باید خیلی کوچک باشد، که این مدال و این جایگاه را رها کرده و بگوید: نه، من نمی‌بخشم،من می‌خواهم دلم را خنک کنم!!

اگر از امام حسین(ع) بهشت بخواهی بازنده ای:!اگر بخواهی در معامله ات با امام حسین علیه السلام بهشت بگیری بازنده هستی، باید خود حضرت را بخواهی. حاجات را بخواه اما معامله ای کار نکن و نگو عزاداری میکنم به خاطر این حاجات. برخی اوقات شأن مجلس را پایین می آورند و شخصیت معروفی که می آید می گویند: فلانی مجلس را مزین کرد! در حالی که 124 هزار پیغمبر به روضه ی امام حسین علیه السلام می آیند تا زینت بگیرند. ادب درب خانه ی امام حسین علیه السلام از مو باریک تر است. روضه و غذای امام حسین علیه السلام آداب و برکت دارد.حجت الاسلام حسن آبادی

امام علی (علیه‌السلام) فرمودند :اى كميل! خانواده‌ات را فرمان ده،كه روزها در به دست آوردن بزرگوارى، و شبها در رفع نياز خفتگان بكوشند ...سوگند به خدايى كه تمام صداها را،مى شنود، هــر كس دلى را شاد كند، خــداوند از آن شادى لطفى بـراى او قـــرار دهــد كــه بــه هنگام مصيبت،چـون آب زلالى بر او بـاريـدن گـرفته و تلـخى مصيبت را بـزدايـد چنـانكه،

شتر غريبه را از چراگاه دورسازند ...  حکمت ۲۵۷ نهج‌البلاغه

اگر دیدی دستت از گـرفتن قرآن احساس سنگینی می کند:و زبانت از گفتن ذکر و یاد خداونـد سنگین گشته است،پس مطمئن باش قلبت با گناهان سنگین گردیدهکه باعث سنگینی بقیه ی جوارح شده است.خداوند شفاعت قرآن کریم را روز قیامت نصیب همه ی مسلمین گرداند ...آمیــن