گفتار سودمند                  

تقوا ره‌توشه زندگی ابدی :مرگ فنا و نیستی نیست، بلکه بازپس گیری تمام و کمال نفس آدمی از سوی خدا و انتقال آن به جهانی دیگر است؛ چنانکه پیامبر گرامی (ص) می‌فرماید: ؛ شما برای فناء و نابودی خلق نشدید، بلکه برای بقا آفریده شدید و فقط از خانه‏ای به خانه‏ای دیگر منتقل می‌شوید.‏ از نظر قرآن، مرگ و زندگی هر دو آفریده‌ای از آفریده‌های الهی هستند: همانکه مرگ و زندگى را پدید آورد تا شما را بیازماید که کدامتان نیکوکارترید و اوست ارجمند آمرزنده. (ملک، آیه ۲) بنابراین، مرگ خود آفریده‌ای الهی است که مسئولیتش انتقال انسان از جایی به جایی دیگر و از حالی به حالی دیگر است.براساس آنچه گفته شد، انسان باید زندگی دنیوی را به عنوان خانه موقتی بداند که از آن با ابزار مرگ به خانه ابدی منتقل می‌شود. پس تلاش آدمی باید برای تهیه هر آن چیزی باشد که در قیامت به آن نیاز دارد. از نظر قرآن، هر آن چیزی که انسان در آخرت به آن نیاز دارد، تقوایی است که در دنیا با عقاید و اعمال خویش کسب می‌کند؛ از همین رو، خدا می‌فرماید: براى خود توشه برگیرید که در حقیقت بهترین توشه پرهیزکارى است و اى خردمندان از من پروا کنید. (بقره، آیه ۱۹۷)از نظر قرآن، آنچه معیار سنجش آدمی است و در میزان الهی مورد سنجش قرار می‌گیرد، همانا تقوای الهی است. خدا می‌فرماید: همانا گرامی‌‌ترین شما نزد خدا با تقواترین شما است. (حجرات، آیه ۱۳) بنابراین، هر کسی باید در دنیا تنها در اندیشه کسب تقوایی باشد که موجب کرامت اکتسابی او شده و او را در آخرت در مقام برترین‌ها در نزد خدا قرار می‌دهد.خدا بصراحت عامل اصلی و اساسی کسب تقوای الهی را اعمال عبادی می‌داند که در شریعت بیان شده است.(بقره، آیات ۲۱ و ۱۸۳ و ۱۸۷ و ۱۹۷) خدا می‌فرماید: اى مردم، پروردگارتان را که شما و کسانى را که پیش از شما بوده‏‌اند آفریده است پرستش کنید، باشد که به تقوا گرایید. (بقره، آیه ۲۱)پس کسی که رستگاری اخروی را می‌جوید باید تقوای الهی را از طریق عمل به شرایع اسلام به ویژه شریعت آخر زمانی پیامبر مکرم(ص) به دست آورد؛ زیرا این آخرین شریعت کامل است.(آل عمران، آیات ۱۹ و ۸۴؛ مائده، آیه ۴۸؛ شوری، آیه ۱۳) خدا در‌باره نقش عبادت در رستگاری اخروی انسان می‌فرماید: اى کسانى که ایمان آورده‌اید رکوع و سجود کنید و پروردگارتان را بپرستید و کار خوب انجام دهید باشد که رستگار شوید. (حج، آیه ۷۷)از نظر آموزه‌های قرآنی، هر کسی باید خودش را برای آخرت آماده کند و مرگ را همواره در پیش خود حاضر بداند؛ زیرا در دنیا مرگ و زندگی آمیخته به هم است و همانند آخرت نیست که تنها حیات محض است: (عنکبوت، آیه ۶۴)بنابراین انسان خردمند همواره در اندیشه مرگ و عمل برای آخرت است. از امام صادق(ع) از رسول خدا (ص) روایت است که فرموده است: زیرک‏ترین و با فطانت‏ترین افراد بشر کسی است که بیشتر از همه یاد مرگ باشد و خود را برای آن بهتر آماده کند. (بحارالانوار، ج ۶، ص ۱۳۵.)انسانی که می‌میرد بستگان و خویشان او را فراموش می‌کنند گویی اصلا نبوده است (مریم، آیه ۲۳) ولی انسان باید بداند هیچ عمل او فراموش نمی‌شود و همه در کتاب اعمال او ثبت است و برایش باقی می‌ماند. بنابراین باید خود را برای این امر آماده کند که کوچک‌ترین چیز فراموش نمی‌شود و در ترازوی عدالت الهی سنجش می‌شود.(لقمان، آیه ۱۶؛ انبیاء، آیه ۴۷) اگر اعمال سنگین باشد بهشت نصیب او می‌شود و اگر سبک از هیچ باشد، به دوزخ فراق گرفتار می‌شود؛ زیرا این صفات الهی انسان با اعمال در هر شخصی ظهور می‌یابد و کفه صفات الهی او را سنگین می‌سازد.(اعراف، آیات ۸ و ۹؛ قارعه، آیات ۶ تا ۱۰)

یک فنجان گفتگو با خدا:می‌خواستم خدا را نوازش کنم! ندا رسید؛  کودک یتیم را نوازش کن...خواستم دستان خدا را بگیرم! ندا آمد؛ دستان افتاده ای را بگیر...خواستم چهره خداوند را ببینم! ندا آمد؛  به صورت مادرت بنگر...خواستم رنگ خدا را ببینم! ندا آمد؛  بی رنگی عارفان را بنگر...خواستم دست خدا را ببوسم! ندا آمد؛ دست کارگری را که درست  کار می‌کند ببوس...

خواستم به خانه خدا بروم! ندا آمد؛ قلب انسان مومن را زیارت کن...خواستم نور الهی را مشاهده کنم ندا آمد؛ از پرخوری وشکم سیر فاصله‌بگیر....خواستم صبر خدای را ببینم! ندا آمد؛ بر زخم زبان بندگان صبر کن...خواستم خدای را یاد کنم! ندا آمد؛  ارحام و خویشانت را یاد کن...خواستم که دیگر نخواهم... ندا آمد امورت را به او واگذار کن و برو...

«بهترين شما صاحبان عقل هستند». :گفته شد: «اى رسول خدا! صاحبان عقل، چه كسانى اند؟». فرمودند:آنان كه داراى اخلاق خوب اند ،بردبار و باوقارند ،صله رحم مى نمايند،به پدران و مادران نيكى مى كنند ،به فقرا، همسايگان و يتيمان رسيدگی مى نمايند ،اطعام مى كنند،آشكارا به همه سلام مى كنند،و هنگامى كه مردم در خواب و غافلند، نماز (نماز شب) مى گذارند.كافى

برخی از فواید قرائت قرآن : امیرمؤمنان (ع)می‌فرمایند:تلاوت قرآن سبب باروری ایمان می‌گردد.امام حسن مجتبی (ع)می‌فرمایند: هر کس قرآن بخواند دیر یا زود دعایش مستجاب می‌گردد.رسول خاتم (ص)می‌فرمایند:خانه‌های خود را با تلاوت قرآن نورانی کنید ... هنگامی که در خانه‌ای قرآن زیاد خوانده شود خیر و برکت هم در آن فزونی یابد. امام صادق (ع)می‌فرمایند: چه مانعی دارد که یک تاجر در بازار که سرگرم داد و ستد است، وقتی به خانه آمد، پیش از آن که بخوابد، سوره‌ای از قرآن بخواند تا به هر آیه ده حسنه به او بدهند و ده گناه از او محو شود؟رسول خاتم( ص)فرموده‌اند: بدون شك این دل‌ها زنگار مى‌گیرند هم‌چنان كه آهن زنگ مى‌زند. عرض شد: صیقلِ آن به چیست؟ فرمودند: قرائت قرآن.هر مؤمنى كه در جوانى قرآن تلاوت كند، قرآن با گوشت و خونش مى آمیزد ... .