حسابرسی اموال در قیامت چگونه خواهد بود؟          

(9 - منافقون)الا ای اهل ایمان، مبادا هرگز مال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل سازند و البته کسانی که به امور دنیا از یاد خدا غافل شوند آنها به حقیقت زیانکاران عالمند.1-مخاطب آیه، مؤمنان هستند که این خطر آنها را تهدید می‌کند که از یاد خدا غافل شده و از زیانکاران دنیا و آخرت باشند. 2-اموال و اولاد، نعمت الهی هستند که اگر از آنها درست استفاده نشود باعث نقمت و بلا برای انسان خواهند شد. 3-عواملی که باعث می‌شود انسان گرفتار مال و فرزند شود عبارتند از:الف:آرزوهای طولانی و غفلت از مرگ باعث می‌شود انسان برای خود اقامت زیادی در این دنیا تصور کند و با خرید ملک و باغ برای زمان پیری و پس‌انداز و طمع، از یاد خدا غافل شود؛ چون اسباب دنیوی و مال، طوری هستند که انسان برای تهیه‌ی آن مجبور به انجام مراودات دنیوی است. ب: غرق شدن در لذت‌های دنیوی باعث می‌شود که دل کندن از آن برای انسان سخت باشد. کسی که به ماشین برای تردد عادت کرده باشد قطعاً برای او پیاده رفتن برای انجام کاری سخت و طاقت‌فرسا خواهد بود و حتی انجام امور خیر را منوط به داشتن ابزار دنیوی آن خواهد کرد.ج: مؤمنان در صورت غفلت از یاد خدا، با عدم توکل و اعتقاد به صفت رزاق بودن خدا و عدم یقین به کافی بودن حضرت حق برای مدیریت انسان و فرزندان او، از ترس آینده گرفتار جمع کردن مال برای فرزندان خود خواهند شد در حالی که حضرت حق خودش می‌فرماید: بگو که باید منحصراً به فضل و رحمت خدا شادمان شوند (و به نزول قرآن مسرور باشند) که آن بهتر و مفیدتر از ثروتی است که می‌اندوزند. ( 58 - یونس)در این حالت است که مالی که از غفلت خدا جمع کرده‌اند قطعاً برای فرزندان آنها هم سودی نخواهد داشت؛ چون اراده خدا بر این نیست.د: حب بیشترِ اولاد نسبت به خدا باعث می‌شود خواسته فرزند را انسان بر خواسته خدا مقدم بدارد و رضایت فرزند را بر رضایت خدا مقدم کند. به جای کسب رضایت خدا شب و روز در پی کسب رضایت فرزند و تأمین نیازهای او باشد. به جای صله‌ارحام کردن برای کسب رضایت خدا برای فرزند خود مایحتاج غیر ضروری خریداری خواهد کرد و به بهانه تأمین نیاز فرزندان از تأمین نیاز فقرا خودداری خواهد کرد.و: به جای حضرت حق به فرزندان تکیه خواهد کرد که از او مواظبت کنند؛ در حالی که غافل است اگر فرزند را خدا در برابر والدین نرم و رام نکند هرگز با تأمین نیازهای فرزند مطیع والدین نخواهد شد؛ اگر چنین بود فرزندان همه ثروتمندان که ثروت و مایحتاج اولیه و ثانویه آنها را در حد اعلا والدین تأمین می‌کنند، باید دلسوزترین به والدین باشند در حالی که اگر سری به سرای سالمندان بزنیم اکثر ساکنین آن والدینی ثروتمند هستند که تمام نیازهای فرزندان را همت کرده و برآورده کرده‌اند. 4-پس اشتغال زیاد به مال و فرزند باعث می‌شود انسان از ذِكْرِ اللَّهِ طبق آیه غافل شود و آیه 124 سوره طه مصداق پیدا می‌کند و وارد سرنوشت مؤمن می‌شود. و هر كس از ياد من روى گرداند، پس همانا براى او زندگى تنگ و سختى خواهد بود. قطع یقین و مصداق صریح آیات پر واضح است اگر انسان مؤمنی مشغول مال دنیا و تأمین آینده فرزندان در حد افراط شود، این امر باعث غفلت از یاد خدا خواهد شد و چنین کسی قطعاً در دام سختی معیشت الهی گرفتار خواهد شد. حتی اگر برای فرزند خود بهترین شغل و کسب را درست و فراهم نماید، فرزند در آن کسب مشغول نشده و موفق نخواهد شد.نبی مکرم اسلام (ص) می‌فرمایند: در روز قیامت فردی را می‌آورند که از حرام جمع و در حرام مصرف نموده است به دوزخ واردش می‌کنند. فردی از حرام جمع در حلال مصرف نموده است؛ دلار را 5 هزارتومان خریده است و به بهانه حفظ ارزش پول باعث شده است پدری نتواند داروی سرطانی کودکش را بخرد او به بهای بدبخت کردن پدری، مابه‌التفاوت را حتی به نیازمندی کمک کرده است؛ او را هم وارد جهنم می‌کنند. سهم کارگرش را نداده مجلس نذری امام حسین (ع) برپا و احسان و اطعام نموده است؛ او را هم وارد جهنم می کنند. فرد دیگری را می‌آورند که ازحلال جمع در حرام مصرف نموده است. کارگری کرده و در قمار خرج نموده است؛ او را هم وارد جهنم می‌کنند. فرد دیگری می‌آورند از حلال جمع کرده و در حلال خرج نموده است. تجارت از حلال کرده و در حلال برای خود خانه خریده و باغ و ملک و برای فرزندانش هم سرمایه داده است.((این انسان حرکت می‌کند می‌گویند نگهش دارید. سوال می‌کنند: «آیا این درآمدی که از حلال کسب کردی باعث نشد در واجبات خود سستی کنی؟ مثال زمان تجارت نماز خود نخوانی یا روزه خود را در تابستان برای کسب حلال بخوری؛ چون طاقت تشنگی گرما نداشتی؟» می‌گوید: «نه خدایا.» قدری حرکت می‌کند، می‌گویند بایست. سوال می‌کنند: «آیا به مال خود که از حلال کسب کرده بودی در بین مردم تفاخر نکردی و تکبر ننمودی؟»می‌گوید: «خدایا خیر.»حرکت می‌کند، می‌گویند: «بایست. آیا از این حلال خود سهم مسکین و ارحام و ایتام را دادی؟»می‌گوید: «بلی خدایا.»آنگاه ارحام و نیازمندان حاضر می‌شوند و بین گفته او و عملش پاسخ می‌دهند. قدری جلوتر می‌رود می‌گویند: «بایست. آیا بابت این همه مال که از حلال کسب می‌کردی می‌دانستی بخشنده آن ما به تو هستیم؟؟ آیا شکر نعمت‌ها و ثروت ما را می‌کردی و وقتی می‌دیدی نعمتی از ما را بر خود، سجده شکر کرده و الحمدی می‌گفتی؟»می‌گوید: «بلی.»نبی مکرم اسلام (ص) می‌فرماید: «اینجا است که حساب مال انسان مشخص می‌شود و از حساب ثروتی که از حلال کسب و در حلال صرف نموده است رها می‌شود.»))

اگر به حدیث دقت کرده باشیم حضرت نفرموده‌اند اولاد دامن انسان را می‌گیرد، چرا؟ دلیل پر واضح است؛ چون به سبب علقه و علاقه‌ای که بین والدین و فرزند وجود دارد قطعاً والدین در حق فرزندان در بُعد تأمین مادی کم نمی‌گذارند و حق‌شان را ادا می‌کنند. نکته دوم اینکه طبق حدیث شریف نبوی میزانی برای مال مشخص نشده است؛ یعنی حضرت نفرموده است که اگر ثروتمند باشند از آن‌ها این سؤالات خواهد شد یا به عبارت بهتر حسابرسی قیامت مثل حسابرسی این دنیا نیست که بگویند تا فلان سقف درآمد از مالیات معاف است؛ بلکه ریالی هم که انسان از حلالی کسب کند باید این شرایط را در مال خود مراعات و ادا کند. گمان نکنیم این‌که دزدی نمی‌کنیم و کارمند هستیم و همین که کسب حلال می‌کنیم و زندگی‌مان کفاف نمی‌کند و فکر فرزندان ونیازهای آن‌ها هستیم و فقط روزانه چند رکعت نماز بخوانیم و روزه بگیریم و غیبت نکنیم و نماز جماعت در مسجد بخوانیم، برای سعادت و بهشتی شدن ما کافیست و حساب کتاب مال برای کسانی است که دزدی می‌کنند و از راه نامشروع پول درمی‌آورند باید بترسند. خود از خود حساب بکشیم قبل از این‌که در محضر عدل الهی از ما حساب بکشند. اگر اسلام را پذیرفتیم باید این‌ها را هم بپذیریم که اسلام کامل بودن و اعلا بودنش بخاطر ریز بودن مسائل آن است که ما را به سعادت می‌رساند.