مسجد النبی(ص) ولنجک

سبک زندگی                     

چرا روزه در رمضان واجب شد نه ماه دیگر؟:پیامبر (ص) این ماه را ماه خدا، ماه برکت، ماه توبه، ماه مغفرت و بخشش، ماه آزادی از آتش، ماه صبر، ماه ایثار و ماه رسیدن به بهشت، معرفی فرمود.معرفت و داشتن علم، نسبت به هر حرکت و فعالیتی، باعث بهتر و عمیق تر برگزار شدن آن فعالیت می گردد. اینکه تا حدودی بدانیم، چرا و به چه علت برخی از عبادات را انجام می دهیم، توفیق درست شدن نیت و استفاده حداکثری از آن موقعیت را به ما می دهد.قران کریم علت واجب شدن روزه را، سنجیدن تقوای مردم می داند "لعلکم تتقون".حضرت زهرا(س) در خطبه فدکیه، می فرمایند:علت واجب شدن روزه، امتحان مردم، در میدان اخلاص می باشد.به دلیل اینکه روزه امری سری و عبادتی پنهان میان بنده و خالق است. و احدی از آن اطلاع ندارد، با گرفتن و یا نگرفتن آن اخلاص انسان آزموده می شود. چون ممکن است انسانی در منظر مردم روزه دار جلوه کند، اما در خلوت خود روزه نباشد.صبر در برابر امر الهی در اثر گرسنگی و تشنگی، باعث خشوع و از بین رفتن کبر و عجب و غرور می شود، و همچنین باعث شکستن شهوت، و پند پذیری می گردد، و ضمینه اصلاح و بازگشت به خداوند، مهیا می گردد.

اما اینکه چرا خداوند سی روز، روزه را، واجب نموده است؟پیامبر اکرم(ص) در جواب چنین پرسشی، که از طرف یکی از دانشمندان یهود طرح شد، فرمودند:آدم (ع) هنگامی که از آن درخت ممنوعه خورد، اثر آن غذا، تا سی روز در جسم او باقی ماند، و خداوند نیز، بر فرزندان او واجب فرمود، تحمل سی روز تشنگی و گرسنگی را، و آنچه شب هنگام (سحر و افطار) می خورند، تفضلی است، از جانب خداوند به آنان .همانطور که بر خود حضرت آدم (ع) نیز واجب کرد، سی روز روزه بگیرد. (تا اثرات آن غذا از بین برود)امام رضا (ع) می فرمایند: اگر کسی سۆال کند، چرا روزه یک ماه است، نه بیشتر و نه کمتر؟!

خواهیم گفت: زیرا قوت و قدرت نوع مردم، که ضعیف و قوی در آن مشترکند، همین مقدار است. و خداوند (طبق حکمت خود) واجبات را طبق طبیعت و قدرت غالب مردم واجب فرموده، پس از آن اجازه داده، ضعیف به میزان قدرت خود آنها را انجام دهد. و کسانی را نیز که قدرت و توانایی بیشتری دارند، تشویق فرموده، ثواب خود را (با اعمال مستحب) اضافه نمایند و اگر صلاح بندگان را در کمتر از این مقدار می دید، از آن می کاست. و اگر نیاز به بیش از این مقدار بود، بر آن اضافه می فرمود. چرا روزه در ماه رمضان واجب شده و نه در ماه های دیگر؟امام رضا(ع) در پاسخ چنین سوالی فرمودند:- زیرا ماه رمضان، ماهی است که، خداوند در آن قرآن را نازل فرموده.- در این ماه بین حق و باطل جدا گشته، چنانکه خداوند می فرماید: ماه رمضانی که در آن قرآن نازل شده، قرآنی که هدایت برای مردم ... «والفرقان» جدا کننده حق از باطل است.

- در ماه رمضان پیامبر (ص) خبر نبوت خویش را دریافت کرد.- در ماه رمضان، شبی است که از هزار ماه بهتر است، و در آن شب تمام امور، طبق حکمت الهی، تنظیم و تعیین می گردد. آن شب، سر سال است، که مقدرات یک سال از خیر و شر و ضرر و منفعت و رزق و روزی و مهلت ها در عمر و ... اندازه گیری می شود. و به همین جهت است که آن را شب قدر نامیده اند، یعنی شب اندازه ها. امام باقر (ع) فرمودند: نگویید: این رمضان و آن رمضان، رمضان رفت و رمضان آمد، رمضان، نامی از نامهای خداست، نه می رود و نه می آید، آنچه رفتنی و آمدنی باشد، زائل شدنی و نابود می گردد. ماه، اضافه شده به اسمی که آن اسم خداست. ( بگویید: ماه رمضان آمد و رفت).امام سجاد(ع) فرمود: ستایش، زیبنده خدایی است، که یکی از راه های احسان خود به بندگانش را ماه خود قرار داد، ماه رمضان، ماه روزه، ماه اسلام، ماه پاک کننده، ماه از بین رفتن گناهان و ماه قیام و نماز شب است. (صحیفه سجادیه دعای 44)امام صادق (ع) فرمود: چه خوب ماهی است ماه رمضان، در زمان رسول خدا ( ص) به آن مرزوق (یعنی روزی داده شده) می گفتند. ( ثواب الاعمال 1/61)نویسنده : داریوش عشقی

امام صادق (ع) می فرماید بیماری انواعی دارد:-مرض بلوی (بیماری آزمایش)پیامبر (ص)فرمودند انسان ، گاه دارای مرتبه ای در پیشگاه خداوند است که با عملش ، به آن نمی رسد تا آن موقعی که به ابتلای جسمش ، امتحان شود و به این وسیله ، به آن جایگاه برسد. -مرض عقوبت (بیماری کیفر):پیامبراکرم( ص)فرمودند گاه بنده بیمار می شود ، پس دلش نازک می شود و برخی از گناهانی را که انجام داده است ، به یاد می آورد و قطره اشکی ، هر چند کوچک ، از چشمانش سرازیر می شود و خداوند عزوجل ، او را از گناهانش پاک می کند .پس اگر او را از بستر بیماری بلند کند ، او را پاک شده از گناه بلند می کند و اگر جانش را بگیرد ، پاکیزه شده از گناه می گیرد.-مرض جعل علت للفنا (بیماری ای که علت مرگ قرار داده شده است.)

پیامبر( ص)خدای متعال در خطاب به فرشتگان می فرماید ای فرشتگانم!من بنده ام را به بندی از بندهای خودم گرفتار کرده ام. اکنون اگر جانش را بگیرم ، او را می بخشم و اگر به او سلامتی بدهم ، در حالی از بستر بلند می شود که هیچ گناهی ندارد.منبع:بحار الانوارج10ص171       - منظور از خشم خدا چیست؟:در بسيارى از آيات قرآن سخن از خشم و غضب الهى به ميان آمده است، اما باید دانست غضب به معنى هيجان درونى توأم با انتقام جويى كه آثار آن برافروخته‏شدن صورت و پرشدن رگ‏هاى گردن از خون است در مورد خداوند كه بالاتر از جسم و جسمانيت و تغيير و دگرگونى است بی معناست؛ بلکه منظور از غضب خداوند، كيفرهايى است عادلانه كه براى تربيت انسان‏ها مقرر شده است.