سبک زندگی اسلامی           

شیطان چه کسانی را وسوسه می‌کند؟:امام صادق علیه الاسلام:شیطان موفّق به وسوسه بنده‌ای نمی‌شود،مگر آن‌گاه که؛1- او از یاد خدا روی بگرداند،  2- امر خدا را سبک بشمارد،  3- و در جایگاه نافرمانی از خدا قرار بگیرد،4- و فراموش کند که خدا بر کارهای پنهانی او آگاه است.اما وسوسه آنگاه که در دل جای گیرد، موجب گمراهی و ضلالت و کفر است.خدای عزّوجل از سر لطف، بندگانش را فراخوانده و آنان را از دشمنی شیطان آگاه کرده است و فرموده:"همانا شیطان برای شما دشمنی آشکار

است"و نیز فرموده:"همانا شیطان دشمن شما است، پس او را دشمن خود بدانید  مصباح الشریعه/ص۷۹

فرق توبه و انابه چیست؟:«توبه»، به معناى رجوع و بازگشت همراه با ندامت و پشیمانی است و قطعاً بعد از انجام یک معصیت صورت می‌گیرد.«پس آدم (ع) از خدایِ خود کلماتی آموخت و خداوند توبه او را پذیرفت، زیرا خداوند بسیار توبه‌پذیر و مهربان است. (37 – بقره)»انسان در زمانِ معصیت، دچار قطع رحمتِ الهی می‌شود و بعد از جبرانِ معصیت با توبه و پشیمانی از گناه و تصمیم بر ترک آن گناه، به سمت خدا رجوع و بازگشت پیدا می‌کند تا دوباره مورد رحمتِ الهی قرار گیرد. «انابه»، در لغت به معنای بازگشت چيزى و رجوع پى‌درپى به آن چيز را گویند.به زنبور عسل هم «نَوْب‏» گويند، زیرا پی‌درپی به كندو و جايگاهش باز می‌گردد.انسان مؤمن نیز بعد از انجام عمل صالح به خداوند رجوع می‌کند تا میزانِ خالص‌بودن عملِ خویش را محاسبه کند، چنانچه زنبور عسل بعد از جمع‌کردن شهد گل‌ها به کندو مراجعه می‌کند تا میزانِ شهد خالص خود را حسابرسی نماید.«چرا که ابراهیم (ع)، بردبار و دلسوز و بازگشت‌کننده (به سوى خدا) بود. (75 – هود)»

قطعاً حضرت ابراهیم (ع) معصیتی نمی‌کرد که بخواهد پی‌درپی به خدای ‌تعالی با توبه‌اش بازگشت کند که اگر چنین بود با مقام عصمتِ ایشان سازگار نبود. پس هر چند «مُنیب‏» به معنای بازگشت و رجوع به خداوند است ولی ذاتاً دارای معنای دیگری است.وقتی فرد مؤمن، پیوسته در یاد خداوند است بعد از هر عبادت و فعل نیکی به سمت خدا برمی‌گردد. اگر به نیازمندی کمکی کند سریع به سمت خدا باز می‌گردد تا نفسِ خویش را در این کمک بی‌اثر کرده و شکر نعمت او را بجای آورد که اگر عنایت پروردگار بر او نبود و او را به نفس خود واگذار می‌کرد، نفسش جز تمنّیاتِ نفسانی چیزی از او طلب نمی‌کرد چه رسد تا این‌که او را سراغ کار نیکی نیز ببرد.فرد مؤمن، به سوی خدا باز می‌گردد و تضرع و زاری می‌کند که خداوند از رحمت و کرَم‌اش این عمل او را جزء اعمال صالح منظور و مقبول فرماید. او به سمت خدا باز می‌گردد که خداوند توفیق دوباره‌ی این عمل صالح را بر او ببخشد و به سمتِ خدا برمی‌گردد که از او طلب کند که اگر کوتاهی و قصوری در این امر داشته است، خداوند بر او رحم کرده و او را ببخشد. و....پس اگر دقت کنیم بازگشت به سوی خداوند فقط بعد از گناه و معصیت‌کردن و با توبه نیست، بلکه اولیاءالله در حین انجام هر عمل صالحی دل‌شان به سمت خداست. (مراقبه)و نیز بعد از هر عمل صالحی باید سمت خدا برگردند و از خود در اعمال صالح حسابرسی کنند، که به آن «انابه‏» گفته می‌شود. (محاسبه) در یک جمله «توبه‏» بعد از انجام معصیت و بازگشت به خداوند برای وصلِ رحمت مجدد الهی‏ است اما «انابه‏»، بازگشت به خداوند بعد از هر عملِ صالح برای دورماندن از عُجب و تکبّر و دریافتِ هدایت الهی و دورنشدن از مسیر هدایت است.

رسول اكرم (ص)فرمودند: خداوند مي‌فرمايد: هيچ بنده اي با چيزي بهتر از انجام واجبات به من اظهار دوستي و محبت نكرده است و همانا بنده با انجام نوافل اظهار محبت و دوستي به من مي‌نمايد تا آنجا كه محبوب من واقع مي‌شود، پس زماني كه من او را دوست بدارم گوش او مي‌شوم كه با آن مي‌شنود، چشم او مي‌شوم كه با آن مي‌بيند، زبان او مي‌شوم كه با آن سخن مي‌گويد، دست او مي‌شوم كه با آن مي‌گيرد و پاي او مي‌شوم كه با آن راه مي‌رود، اگر مرا بخواند اجابتش مي‌كنم و اگر چيزي از من بخواهد به او خواهم داد.    «المحاسن، ج ۱، ص ۴۵۴»

عقوبت گناهان به سوی شیعیان سریع تر از هر کسی :شیعیان در قیامت مؤاخذه نمی شوند زیرا پیش از آن بوسیله ی بلاها پاک خواهند شدامام صادق (ع) فرمود: از گناهان بپرهیزید و برادرانِ [دینی] تان [یعنی شیعیان] را از آن بر حذر دارید چرا که به خدا سوگند، عقوبت [و بلا] به سوی کسی سریع تر نباشد از آنچه بسوی شماست. چرا که شما [مؤمنان] درباره ی آن در روز قیامت بازخواست نشوید. [بلکه در دنیا و یا در هنگام مرگ و یا در قبر به عقوبت گناهان گرفتار و پاکیزه می شوید.]

مشاهده می شود که در هنگام نزول بلاها و گرفتاری های عمومی مانند خشکسالی و زلزله و سیل و یا بروز جنگ ها و قحطی و فراگیر شدن گرانی و فقر، برخی از جاهلان به مقایسه ی جامعه ی مؤمنین با جامعه ی کفار می پردازند و بروز مشکلات در جامعه ی مسلمین را نشانه ی دروغ بودن فضیلت ایمان بر کفر می نمایانند و یا دست کم آن را نشانه ی برتری کفّار بر مؤمنین در رفتار و پندار تلقی می کنند. حال آنکه در حقیقت و بر اساس روایات نزول بلاها معنا و دلایل وسیعی دارد. از جمله برای مؤمنین موعظه و تذکّر و موجب پاک شدن از گناهان و برای کفّار مایه ی عبرت و تعجیل در عذاب خواهد بود.    وسائل الشيعة ؛ ج‏۱۵ ؛ ص۳۰۵           آیت الله کشمیری (ره)  برای برآمدن حاجت دنیایی و آخرتی سه چیز را توصیه می فرمود :-  ذکر استغفار-  ذکر صلوات-  صدقه دادن      نسخه های شفا بخش ، ص ۹۸