چهار هدف در توسل به معصومان(ع) 1402/1/24
چهار هدف در توسل به معصومان(ع)
خدا در قرآن از مومنان میخواهد تا وسیلهای را برای نزدیک شدن به خدا بجویند: ابتغوا الیه الوسیله. آنگاه در آیه 57 سوره مائده بیان میکند که برخی به جای آنکه وسیله حقیقی را انتخاب کنند، کسانی چون فرشتگان، جنیان و ارواح را وسیله خویش قرار داده و او را معبود دانستهاند که خود آنان برای رفع نیازهایشان به سوی خدا «وسیله» میجویند که از نظر آنان نزدیکتر به پروردگارشان است؛ زیرا آنان امید به رحمت الهی داشته و از عذاب الهی میترسند.بر اساس تعالیم قرآن، وسیله های حقیقی که باعث تقرب ما به خدا میشود افزون بر اعمال عبادی چون نماز بهویژه حالت سجده که برترین حالت تقرب را موجب میشود(علق، آیه 19)، چهارده معصوم(ع) هستند که مظاهر ولایت مطلق الهی هستند و خلافت آنان به طور کامل و مطلق بر همه هستی جاری و ساری است؛ زیرا آنان واقعا حاملان عرش الهی هستند که مسئولیت تدبیر هستی را در مقام مظهریت در ربوبیت دارا هستند. از این رو در همین سوره مائده از ولایت آنان به عنوان اتمام و اکمال نعمت و دین اسلام سخن به میان آورده است.توسل به معصومان(ع) کارکردهای مهم و اساسی دارد که چهار تای آن مهمتر و اساسیتر است. در حقیقت، هر کسی که از آنان به عنوان وسایل تقرب الهی بهره میگیرد، باید این چهار هدف را در توسل خویش مد نظر قرار دهد تا به کمال بایسته و شایسته اش برسد. این چهار هدف عبارتند از:1-استغفار: پیامبر(ص) و نفوس آن حضرت از اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، از چنان جایگاه بلند و رفیع در هستی برخوردارند که طلب استغفار آنان در حق دیگران مستجاب است. بنابراین، اگر کسی بخواهد دفع و رفع عذاب کند و به رحمت الهی دست یابد، باید به این سرّ بزرگ الهی تمسک جوید و افزون بر اینکه خود طلب استغفار میکند تا درهای رحمت به رویش گشوده شودباید به پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) او تمسک جوید تا آنان برایش استغفار کنند و از آثار استغفار آنان بهره مند شود؛ زیرا استغفار پیامبر(ص) غیر از استغفار دیگران است و تاثیر مستقیم و بسیاری دارد. 2-تطهیر: دومین هدفی که در توسل به معصومان(ع) باید مد نظر قرار گیرد، تطهیر است که به معنای پاکسازی درون و برون از هر گونه پلیدی بهویژه انواع شرک خفی و جلی است. با توسل به معصومان(ع) میتوان به تطهیری دست یافت که به دست آنان انجام میشود؛ زیرا آنان خود به خواست الهی به طور کامل و مطلق پاک شده و معصوم از هر گونه پلیدی شدهاند.(احزاب، آیه 33) البته برای آنکه مورد عنایت ویژه اهل بیت(ع) قرار گیریم باید زکات و حقوق مالی واجب نیز به دست ایشان بدهیم تا شرایط برای تطهیر ما فراهم شود.(توبه، آیه 103) 3- تزکیه: تزکیه در لغت از ریشه «زکو» به معنای رشد درونی و باطنی چیزی است. از نظر قرآن، پیامبر(ص) مامور به رشد و تزکیه مردم است که البته این تزکیه باید در چارچوب علمی باشد که علم لدنی خاص پیامبر(ص) است؛ زیرا علوم قرآنی علوم غیر دست یافتنی است و اگر تعلیم الهی نباشد، هرگز کسی به این علوم خاص دست نمییابد، چون علوم وحیانی غیر قابل دستیابی از طریق دیگر است. به هر حال، از نظر قرآن، توسل به اهل بیت(ع) باید برای دستیابی به تزکیه باشد که در اختیار آنان قرار دارد .(توبه، آیه 103) 4-صلوات: توسل به معصومان(ع) باید در نهایت برای رسیدن به صلوات خاصه آنان باشد؛ زیرا همان طوری که خدا بر پیامبر(ص) و مومنان صلوات میفرستد(احزاب، آیه 56) همچنین صلوات خاص معصومان(ع) تاثیر بسیار مهمی دارد و انسان را به کمالاتی میرساند که جز با صلوات معصومان(ع) به دست نمیآید. بنابراین، اگر کسی بخواهد به کمالات دست یابد، باید به معصومان توسل جوید تا آنان با عنایت خاص خویش با صلوات بر متوسلین آنان را به کمالات عالی برسانند.(توبه، آیه 103) دستیابی به نوعی سکونت که در صلوات است با صلوات معصومان(ع) امکانپذیراست نه با چیز دیگر. خلیل منصوری
هفت مانع بزرگ برای رسیدن به "حقیقت نهایی"؟۱ - شهوت:شهوت یا هرزگی یا هوسرانی به معنی افراط در گرایش به میل جنسی است. اگر چه غریضه و میل جنسی می تواند موجب افزایش و تقویت عشق بین زن و شوهر شود و وجود آن مستلزم بقای نسل انسان ها است، اما افراط در آن نیز می تواند موجب از هم گسیخته شدن زندگی و اعتیاد به هرزگی و هوسرانی گردد.۲ - شکم پرستی:شکم پرستی به معنی افراط در خوردن و آشامیدن است. در آموزه های مسیح شکم پرستی موجب اتلاف غذا و دریغ آن از نیازمندان می شود.۳ - طمع:طمع یا آز همانند شهوت و شکم پرستی، مانعی است که در اثر افراط به وجود می آید و بیشتر به معنی افراط در جمع آوری مال و ثروت مورد نظر است. طمع به دنبال خساست به وجود می آید و به همین دلیل شخص طمع کار از کمک و یاری به نیازمندان امتناع خواهد نمود.۴ - تنبلی:تنبلی نتایجی چون بی حوصلگی، افسردگی، بی عاطفگی و غم را به همراه خواهد داشت و در نتیجه موجب یاس و ناامیدی در انسان ها می شود.۵ - خشم:
خشم به افزایش احساس عصبانیت اطلاق می گردد که می تواند به صورت مخالفت شدید با صداقت و راستی نمود پیدا کند که گاه ممکن است منجر به بروز اعمالی ناشایست و مغایر با قانون گردد. خشم اغلب به صورت لحظه ای بروز می کند و در صورت عدم کنترل می تواند نتایجی غیر قابل جبران به همراه داشته باشد.۶ - حسد:حسد به معنای تمایل به تصاحب و به چنگ آوردن هر چیزی است بدون این که سایرین از آن بهره مند باشند. حسد نیز مانند طمع ناشی از سیری ناپذیری است، اما تفاوت این دو در آن است که طمع معمولا به معنی خواستن مواد و اشیاء گران بهاست، اما حسد دامنه وسیع تری را در بر می گیرد و می تواند در مورد هر چیری اعم از مادی یا غیر مادی صدق کند.۷ - غرور:غرور یا تکبر اصلی ترین و مهم ترین مانع برای رسیدن به حقیقت نهایی یا خداوند است. غرور به معنی احساس برتری و جذابیت بیشتر نسبت به دیگران و تکذیب اعمال خوب و پسندیده آنها است. همچنین خودپسندی و غرور در برابر خداوند (حقیقت نهایی) می تواند موجب گمراهی انسان شود و جلوی پیشرفت معنوی او را بگیرد. تهیه و تنظیم: خانه کتاب مهر