سبک زندگی اسلامی                   

جهـالت در مـورد مــرگ :یک کسی از حضرت سوال کرد که چرا ما اینقدر از مرگ می ترسیم ؟ امام فرمودند: از مرگ می ترسیم به این خاطر که نمی دانیم چیست و آن را نمی شناسیم. یک راننده ای که در یک جاده ی تاریک و ناشناخته حرکت می کند، نگران است. از این وحشت دارد که هر لحظه چه اتفاقی می خواهد پیش بیاید.امام هادی (ع) فرمودند: اگر به فرض چرک و کثافت بدن تو را گرفته باشد. در عین حال مریضی های پوستی و زخم هایی نیز به بدن تو وارد شده باشد. اگر همه ی اینها را با یک حمام رفت شستشو دهید پاک می شود و از رنج رهایی پیدا می کنید. آیا در این صورت باز هم می ترسید حمام بروید و از آن بدتان می آید ؟گفتند: نه. مرگ نیز یک چنین چیزی است برای کسی که یک کثافات و آلودگی هایی بر جان او مانده و در دنیا پاک نشده، بوسیله ی آن شستشو پیدا کرده و از رنج ها خلاصی پیدا می کند. آن شخص با آرامش به استقبال مرگ رفت و چند لحظه ی بعد از دنیا رفت.   از بیانات حجت الاسلام عالی

اگر رب‌العالمين را نشناسيم، در بيابانِ زندگی گم شده‌ايم!:شيطان به‌دنبال انسانی است كه راه را كه همان بندگی خدا و ارتباط حضوری و قلبی با خدا است گم كرده باشد. اگر رب‌العالمين را كه ربّ همه‌ی ماست نشناسيم، در بيابانِ زندگی گم شده‌ايم. با اين كه به‌راحتی می‌توانستيم بفهميم بايد بنده‌ی ربّ العالمين باشيم. حالا كسی كه ربّ العالمين را ربّ خود نگرفت و به‌دنبال حکم کمال مطلق نبود، راه تسلّط شيطان را بر تمام ابعاد شخصيت خود می‌گشايد. غاوين كه مقصد خود را گم كرده‌اند، از شيطان تبعيت می‌كنند و در نتيجه شيطان بر آن‌ها تسلّط می‌يابد. شيطان طرح و نقشه برای ادامه‌ی زندگی به او می‌دهد، چون خودش طرح ندارد و طرح بندگی ربّ العالمين را هم نپذيرفته است.امام حسين (ع) در دعای عرفه به خدای خود می‌گويد: تو پناهگاه و خزينه‌ی آرمان‌های من هستی وقتی راه‌های به‌ظاهر وسيع مرا خسته می‌كند. اگر كسی به اين بصيرت دست يافت كه خزينه‌ی همه‌ی آرمان‌هايش حضرت ربّ العالمين است، ديگر به‌سوی چه كسی بدود؟! پروردگارش هم كه نزديك است، دويدن نمی‌خواهد. اين آدم راه را گم نكرده است كه دربه‌در باشد. گنج را می‌شناسد و هرچه بيشتر تلاش می‌كند تا به آن نزديك شود، و اين تلاش با آرامش همراه است، چون راه و مقصد را می‌شناسد.از کتاب هدف حیات زمینی آدمامام علی(ع): هرگاه بنده بميرد، فرشتگان گويند: چه پيش فرستاد؟ و مردم گويند: چه بر جاى گذاشت؟ پس، زيادى مال خود را پيش فرستيد، تا براى شما باشد و بر جاى نگذاريد تا مايه حسرت شما گردد؛ زيرا محروم كسى است كه از خير و منفعت مال خود محروم بماند و سعادتمند كسى است كه ترازوهاى اعمالش از صدقات و خيرات سنگين شود.ميزان الحكمه جلد11 صفحه177

در محضر شیخ رجبعلی خیاطنكته ۱: اگر به قدر ترسيدن از يك عقرب، از عِقاب خدا بترسيم، عالَم اصلاح مي شود.نكته ۲:

تو براي خدا باش، خدا و همه ملائكه اش براي تو خواهند بود. «مَن كانَ لله، كان الله لَه».نكته ۳: سعي كنيد صفات خدايي در شما زنده شود؛ خداوند كريم است، شما هم كريم باشيد. رحيم است، رحيم باشيد. ستاّر است، ستار باشيد.نكته ۴: دل جاي خداست، صاحب اين خانه خداست. آن را اجاره ندهيد.  نكته ۵: كار را فقط براي رضاي خدا انجام دهيد، نه براي ثواب يا ترس از جهنّم.  نكته ۶: اگر انسان علاقه اي به غير خدا نداشته باشد، نفس و شيطان زورشان به او نمي رسد.  نكته ۷: اگر كسي براي خدا كار كند، چشم دلش باز مي شود. نكته ۸: اگر مواظب دلتان باشيد و غير خدا را در آن راه ندهيد، آنچه را ديگران نمي بينند شما مي بينيد. و آنچه ديگران نمي شنوند، شما مي شنويد.نكته ۹: هركاري مي كنيد نگوييد: "من كردم"، بگوييد: «لطف خداست». همه را از خدا بدانيد.

توصیه هایی در مورد زندگی مومنانه:1.هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟ هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است.2.زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد، نماز بعد، ذ کر بعد و عبادت بعد حفظ کن؛ کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و… نکن و آن را سالم به بعدی برسان. اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.3.اگر غلام خانه‌زادی پس از سال ها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن، روزی غصه دار شود و بگوید فردا من چه بخورم؟ این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند. بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصه دار و نگران باشیم.4.گذشته که گذشت و نیست، آینده هم که نیامده و نیست. غصه ها مال گذشته و آینده است. حالا که گذشته و آینده نیست، پس چه غصه ای؟ تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه.

5.موت را که بپذیری، همه ی غم و غصه ها می رود و بی اثر می شود. وقتی با حضرت عزرائیل رفیق شوی، غصه هایت کم می شود. آمادگی موت خوب است، نه زود مردن. بعد از این آمادگی، عمر دنیا بسیار پرارزش خواهد بود. ذکر موت، دنیا را در نظر کوچک می کند و آخرت را بزرگ. حضرت امیر علیه السلام فرمود:یک ساعت دنیا را به همه ی آخرت نمی دهم. آمادگی باید داشت، نه عجله برای مردن.   کانال رسمی دکتر سید محسن میرباقری

صدقه :به کودک دستور ده كه با دست خودش صدقه بدهد، اگر چه به اندازه تكّه نانى يا يک مشت چيز اندک باشد؛ زيرا هر چيزى كه در راه خدا داده می‌شود، هر چند كم، اگر با نيّت پاک باشد زياد است.ميزان الحكمه جلد۱، صفحه ۱۰۸