ناموس دهر و ناموس‌داری خدا

شنیده‌اید می‌گویند: «ناموس دهر»؟! می‌دانید منظور از ناموس دهر چیست؟ در روایات آمده حضرت زهرا سلام الله علیها، «ناموس بزرگ خدا»ست. حالا ببینید خدا در سوره «دهر» چگونه «ناموس»داری کرده است!.در سورۀ دهر (انسان)، اول، ویژگی‌های "ابرار" را یک به یک می‌شمرد؛ بعد وعدۀ برخورداری از 18 نوع نعمت رشک‌برانگیز! را به آنها می‌دهد؛ از نوشیدن انواع شراب‎های مُعطر به عطر کافور و زنجبیل گرفته تا نوشیدن از دست ساقی اعلی یعنی خودِ خدا .اما نکتۀ عجیب اینجاست؛ آیات 5 تا 22 این سوره را که می‌خوانی یک سوال بزرگ در ذهن و زبانش سبز می‌شود:چرا در بین این همه نعمت‌های بهشتی که چشم‌به‌راه ابرارند، از حوران بهشتی، سخنی در میان نیست؟! با اینکه حورالعین، نعمت مشترک در همه بهشت‌ها اعم از بهشت ذات، بهشت صفات و بهشت اعمال است که در قرآن از آنها با عناوینی مثل: رضوان (آل‌عمران‌،15)، جنات النعیم (مائده‌،65)، دارالسلام (نام عمومی تمام مراتب بهشت‌)، (انعام‌،127)، جنات عدن (توبه‌،72)، جناب الفردوس (كهف‌،107)، جنة الخلد (فرقان‌،15) و جنات المأوی (تنزیل‌،19) یاد شده است.پاسخ، نکتۀ لطیفی است که از ذهن خلاق ابن جوزی، نویسندۀ مشهور اهل تسنن (م قرن6) آمده است (کتاب «التبصره»، ج ۱، ص ۴۵۴) و آن اینکه: در میان این ابرار که مخاطبان اصلی این آیات‌اند، عُلیا مخدّره و بانوی باکرامتی است که خدا به پاس حرمتش، از ذکر حوران بهشتی، چشم پوشیده است و ما می‌دانیم که او کسی نیست جز صاحب مقام عصمت کبری و ناموس دهر، فاطمه زهرا (سلام الله علیها(..در فضیلت حضرت صدّیقه‌ کبرا (س) همه‌ مسلمین متّفقند، شیعه و سنّی ندارد. در کتب اهل سنّت و شیعه این حدیث آمده است: سرور زنان بهشت. در بهشت چه کسانی‌ هستند؟ برترین زنان، برجسته‌ترین زنان، مؤمن‌ترین زنان، مجاهدترین زنان، زنان شهید، آن‌هایی که خدای متعال در قرآن از آن‌ها با عظمت یاد کرده است، همه‌اینها در بهشت جمعند؛ آن‌وقت فاطمه‌ زهرا (سلام‌الله‌علیها) «سَیِّدَةُ نِسَاءِ اَهلِ‌ الجَنَّة» [است]؛ خیلی مقام والا و بالایی است.درس شجاعت، درس فداکاری، درس زهد در دنیا، درس معرفت‌آموزی و معرفت را انتقال دادن به اذهان مخاطبین و دیگران، در مقام معلّم دانشور بشر قرار گرفتن، درس‌های فاطمه‌ زهرا (سلام‌‌الله‌علیها) است به همه بشر. امیدواریم همه شما ملّت ایران و همه مسلمین از برکات این بانوی دو عالم بهره‌مند بشوند.ما باید راجع به حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) از نگاه اسوه بودن و مثال بودن نگاه [کنیم]. خدای متعال در قرآن راجع به دو زن به‌عنوان اسوه‌ مؤمنین و دو زن [به‌عنوان] نمونه‌ی کافرین ـضَرَبَ اللهُ مَثَلًا لِلَّذینَ ءامَنُوا امرَاَتَ فِرعَون،و بعد از یک آیه: وَ مَریَمَ ابنَتَ عِمرٰنـ مثال زده است و برای مؤمنین ـنه برای زن‌های مؤمن؛ مرد و زنـ دو نمونه آورده است.با این نگاه می‌شود به این بزرگواران نگاه کرد به‌عنوان نمونه و از آن‌ها درس گرفت. خب، فاطمه‌ی زهرا (سلام‌الله‌علیها) صدّیقه‌ کبرا است در میان صدّیقین و صدّیقات، کبرا یعنی بزرگ‌ترین صدّیقه است این بزرگوار. حالا می‌خواهیم از ایشان درس بگیریم؛ زن‌ها هم درس بگیرند، مردها هم درس بگیرند؛ همه ـعالم و جاهلـ درس بگیرند. ببینیم درباره‌ این بزرگوار در کلمات ائمّه‌ معصومین، آنچه ذکر می‌شود از مدایح، چه چیزهایی است.ارزش فاطمه‌ زهرا (سلام‌اللَّه‌علیها) به عبودیت و بندگی خداست. اگر بندگی خدا در فاطمه‌ زهرا (سلام‌اللَّه‌علیها) نبود، او صدیقه‌ کبری نبود. صدّیق یعنی چه؟ صدّیق کسی است که آنچه را می‌اندیشد و می‌گوید، صادقانه در عمل آن را نشان دهد. هرچه این صدق بیشتر باشد، ارزش انسان بیش‌تر است؛ می‌شود صدّیق؛ «اولئک مع الذین انعم اللَّه علیهم من النبیین و الصدیقین». «صدّیقین» پشت سر «نبیین»اند. این بزرگوار صدیقه کبری است؛ یعنی برترین زن صدیق. این صدیق بودن به بندگی خداست. اگر بندگی خدا نمی‌کرد، صدّیقه‌ کبری نمی‌شد. اساس، بندگی خداست. نه فقط فاطمه‌ زهرا (سلام‌اللَّه‌علیها)، بلکه پدر فاطمه هم که مبدأ و سرچشمه‌ فضائل همه‌ معصومین اوست و امیرالمؤمنین و فاطمه‌ زهرا (سلام‌اللَّه‌علیها) قطره‌هایی هستند از دریای وجود پیغمبر ارزشش پیش خدا به خاطر عبودیت است؛ «اشهد ان محمداً عبده و رسوله» اول، عبودیت اوست؛ بعد رسالت او. اصلاً رسالت این منصب والا به او داده شد، به خاطر عبودیت؛ چون خدا صنیعِ دست و مخلوقِ خود را می‌شناسد. ابوالقاسم شکوری

«مفترض الطاعة» یعنی چه؟ واژه «فريضه» یعنی واجب؛ «فريضه» کاری است که اگر آن را ترک کنیم و انجامش ندهیم در قیامت مورد مواخذه و عقوبت قرار خواهیم گرفت. مثل نماز خواندن؛ ما واژه دیگری هم داریم به اسم «مفترض الطاعة»؛ یعنی شخصی که اطاعت از او واجب است! طبق اعتقادات شیعه تنها شخصی که اطاعتش واجب است. امام معصوم است! هیچ کس در جامعه غیر از امام معصوم «مفترض الطاعة» نیست! اگر ما شخصی غیر از امام معصوم را «مفترض الطاعة» بدانیم، برای امام معصوم شریک ساخته‌ایم و شخصی را که امام نیست، امام دانسته‌ایم.پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله: در کلام خدا که فرمود: منظور از اولی الأمر امامانی از ماست که فقط اطاعت از آنان واجب است. (نساء/۵۹)

قرآن کریم به قدری با برکت است که : حتی نگاه به صفحـــات آن، موجب رشد و تعالی انسان می شود؛ برخی فوایدآن عبارت انداز: تقویت بینایی ،درمان ورم ملتحمه چشــم، مطــرودکردن شیـطان ازدیاد عقل چنــــدین،بـرابـرشــــدن ثـــــواب قـــــــرائت

به سه چیز هرگز نمیرسید؛1-بستن دهان مردم2-جبران همه ےشکستها3-رسیدن به همه آرزوهاسه چیزحتما به تومیرسد:1-مرگ2-نتیجه عملت3-رزق و روزی. بزرگترین کانال سخنان امام علی ونهج البلاغه