ناموس دهر و ناموس‌داری خدا

شنیده‌اید می‌گویند: «ناموس دهر»؟! می‌دانید منظور از ناموس دهر چیست؟ در روایات آمده حضرت زهرا سلام الله علیها، «ناموس بزرگ خدا»ست. حالا ببینید خدا در سوره «دهر» چگونه «ناموس»داری کرده است!.در سورۀ دهر (انسان)، اول، ویژگی‌های "ابرار" را یک به یک می‌شمرد؛ بعد وعدۀ برخورداری از 18 نوع نعمت رشک‌برانگیز! را به آنها می‌دهد؛ از نوشیدن انواع شراب‎های مُعطر به عطر کافور و زنجبیل گرفته تا نوشیدن از دست ساقی اعلی یعنی خودِ خدا .اما نکتۀ عجیب اینجاست؛ آیات 5 تا 22 این سوره را که می‌خوانی یک سوال بزرگ در ذهن و زبانش سبز می‌شود:چرا در بین این همه نعمت‌های بهشتی که چشم‌به‌راه ابرارند، از حوران بهشتی، سخنی در میان نیست؟