چرا بچه‌ها هر چیزی را به سمت دهانشان می‌برند؟:عروسک و گیره سر و اردک پلاستیکی و کتاب داستان و هر چیزی که روی فرش پیدا می‌شود، انگار چیزی نیست که کودکتان آن را به دهانش نبرد. کودکان با قراردادن اشیا در دهان خود، دنیای اطراف خود را کشف می‌کنند و این اتفاق بخشی کاملاً طبیعی از رشد آنهاست، هر چند که خیلی به نظرتان ناخوشایند برسد.بچه‌ها معمولاً از چهارماهگی کم‌کم همه چیز را به دهان می‌برند، یعنی زمانی که می‌توانند دست‌های خود را به دهانشان برسانند و انگشتان خود را بمکند. در شش‌ماهگی این عادت شدت می‌گیرد و کوچولوی شما تقریباً هر چیزی را که به دستش برسد در دهانش می‌گذارد.درست است که وقتی می‌بینید کودکتان یک گله خاک و مویی که روی زمین پیدا کرده است را در دهانش می‌گذارد، عصبانی می‌شوید و حرص می‌خورید؛ اما این کار فرزند شما کاملاً طبیعی بوده و مرحله‌ای از رشد و تکامل اوست. اگر دیدید کودک شما به سن ۶ ماهگی رسید؛ اما دست‌هایش را به سمت دهانش نمی‌برد و اشیا را در دهانش نمی‌گذارد، شاید خیلی نگران‌کننده نباشد؛ اما حتماً باید این مسئله را با پزشکش مطرح کنید.همیشه این باور وجود داشته که کودک به‌عنوان راهی برای شناخت و کشف دنیایش همه چیز را به دهانش می‌برد و این رفتار، مولفه‌ای مهم در رشد و تکامل اوست. هر چند این باور کاملاً درست است؛ اما امروزه کارشناسان می‌گویند اینکه کودک همه چیز را به دهانش می‌برد فقط به دلیل کشف دنیای اطرافش نیست و موضوع فراتر از اینهاست.کودک از همان لحظه‌ای که متولد می‌شود، وقتی خسته است، ناراحت یا گرسنه است به دنبال راهی برای تسکین خودش است، و وقتی کشف می‌کند دست‌ها و انگشت‌هایی دارد که همیشه در دسترسش هستند، کشف می‌کند که راهی ساده و سریع برای آرام‌کردن خودش دارد.نوزاد به‌مرور که بزرگ‌تر می‌شود، متوجه می‌شود دست‌هایش ابزار خوبی برای کشف محیط جدیدش است و شما می‌بینید کوچولوی شما شروع می‌کند به گرفتن و چنگ‌زدن هر چیزی که دم دستش قرار می‌گیرد و وقتی بتواند چیزی را در دستش نگه دارد، حتماً آن را به دهانش می‌برد.بچه‌ها معمولاً حدود ۶ ماهگی اولین دندان خود را درمی‌آورند، البته بعضی از کوچولوها ممکن است یکی دو ماه زودتر یا دیرتر اولین دندانشان را درآورند (گاهی حتی بعد از ۱۲ ماهگی). قبل از اینکه دندان بیرون بزند، ممکن است متوجه شوید تمایل کودکتان به گاززدن اشیا زیاد شده است و گویی با این کار دردش را تسکین می‌دهد.وقتی کودک چیزی را از روی زمین برمی‌دارد (مثلاً پستانکش را که زیر مبل افتاده) و در دهانش می‌گذارد، باکتری‌ها و ویروس‌هایی که کودک در معرضشان قرار می‌گیرد، به سیستم ایمنی‌اش فرصتی برای مبارزه با آنها می‌دهد و باعث می‌شود کودکتان قوی‌تر شود و در واقع در برابر این باکتری‌ها و ویروس‌ها مقاومت پیدا کند.در واقع یک نظریه این است که بچه‌هایی که به‌اندازه کافی در معرض باکتری‌ها و ویروس‌ها قرار نمی‌گیرند، بیشتر احتمال دارد به آسم و آلرژی دچار شوند. هرچند این نظریه به این معنی نیست که بهداشت را نادیده بگیرید و کودک را کاملاً رها کنید، بلکه درستش این است که زیاد از حد نگران تمیزی کودک نباشید.درست است که طبیعی است کودکتان هر چیزی را به دهانش ببرد؛ اما باید بدانید چیزهایی وجود دارند که برای کودک ممنوع‌اند و نباید کودک به آنها دسترسی داشته باشد. از همه مهم‌تر چیزهای ریز و کوچکی هستند که احتمال دارد موجب خفگی کودک شوند، مثل دکمه، تیله، سکه و...، و هر چیزی که بسیار آلوده و میکروبی است، مثل اسفنج آشپزخانه، گوشی تلفن همراه و... که می‌توانند کودک را مریض کنند.هرچند بچه‌ها دارای رفلکس عُق زنی خوبی هستند، اما صددرصدی نیست. از توصیه‌هایی زیر برای ایمن نگه‌داشتن کودک استفاده کنید:.اتاق‌ها خصوصاً اتاق و زمین بازی کودک را روزی چند بار چک کنید تا شیء ریز و خطرناکی که می‌تواند کودک را خفه کند در دسترس کودک نباشد.. هر چیزی را که می‌تواند کودک را مسموم کند از دسترسش دور کنیدچیزهایی را که ممکن است دور گردن کودک بپیچند از دسترس کودک دور کنید.غذاهای مانده را در دسترس کودک نگذارید. چیزهایی را که کودک مجاز به دهان گرفتن آنهاست در دسترسش بگذارید. خرد و ریزهای روی زمین را جمع کنید.

میدونستید اگه ظروف مسی رو داغ کنید و بعد با یک برش لیمو و نمک بسابید، از روز اولشم تمیز تر میشه؟

آشنایی با علائم هشدار پیش از بروز ایست قلبی:پژوهشگران می‌گویند ۵۰ درصد افرادی که دچار ایست قلبی می‌شوند، از ۲۴ ساعت قبل دچار برخی علائم هشدار دهنده هستند که معمولا نادیده گرفته می‌شوند. ضمن اینکه نتیجه بررسی آنها نشان داده این علائم در زنان و مردان متفاوت است.به نظر می‌رسد علامت هشدار اصلی در خانم‌ها ایجاد «احساس تنگی نفس» است و در آقایان «درد قفسه سینه». به همین خاطر توصیه شده در صورت ایجاد ناگهانی این علائم، آنها را جدی بگیریم و به پزشک مراجعه کنیم.ایست قلبی پدیده‌ای کشنده است که بر اساس آمار آمریکا سالیانه ۳۵۶ هزار نفر دچار آن می‌شوند و تنها ۱۰ درصد افرادی که دچار آن می‌شوند، نجات پیدا می‌کنند.ضمن اینکه نباید آن را با مشکلاتی مانند سکته قلبی اشتباه گرفت. در سکته قلبی، یک یا چند رگ قلب دچار گرفتگی شده و خونرسانی به قلب مختل می‌شود اما ضربان قلب همچنان ادامه دارد، در حالی که در ایست قلبی، با توقف کامل قلب مواجه هستیم (هرچند سکته هم می‌تواند سبب ایست قلبی شود).به همین خاطر دانستن اصول احیا (CPR) برای همه افراد ضروری است چون در چنین شرایطی می‌تواند جان افراد را نجات دهد.