اقلیت و اکثریت از نظر قرآن 1403/3/21

اقلیت و اکثریت از نظر قرآن

در عرف اجتماعی مردم این چنین وانمود شده که اکثریت حق است و اقلیت باطل. البته هستند کسانی که بر عکس فکر می کنند و معیار حقانیت را اقلیت می دانند؛ این در حالی است که از نظر آموزه های وحیانی قرآن، هیچ کدام معیاری برای حقانیت نیست؛ زیرا اقلیت و اکثریت هرگز نمی تواند معیار حق و باطل قرار گیرد؛ بلکه معیارهای حق و باطل، اموری دیگری چون عدالت، صداقت، امانت، وفا و در یک کلمه به تعبیر قرآنی تقوای الهی است که فطرت انسانی آن را تشخیص می دهد و نقل وحیانی آن را امضا و تایید می کند. بنابراین، ممکن است که اقلیتی بر باطل و اکثریتی بر حق باشند، چنان که ممکن است برعکس، اقلیتی حق و اکثریتی بر باطل باشند

ادامه نوشته

اقلیت و اکثریت از نظـر قــرآن 1402/9/14

اقلیت و اکثریت از نظـر قــرآن

در عرف اجتماعی مردم این چنین وانمود شده که اکثریت حق است و اقلیت باطل. البته هستند کسانی که بر عکس فکر می‌کنند و معیار حقانیت را اقلیت می‌دانند؛ این در حالی است که از نظر قرآن، هیچ کدام معیاری برای حقانیت نیست؛ زیرا اقلیت و اکثریت هرگز نمی‌تواند معیار حق و باطل قرار گیرد؛ بلکه معیارهای حق و باطل، امور دیگری چون عدالت، صداقت، امانت، وفا و در یک کلمه به تعبیر قرآنی تقوای الهی است که فطرت انسانی آن را تشخیص می‌دهد و نقل وحیانی آن را امضا و تایید می‌کند. در حقیقت، معیار حقانیت چیزی جز اصول اخلاقی نیست که قلب انسانی به عنوان قوه ادراکی و انگیزشی آن را می‌شناسد. از این ادراک و گرایش به عنوان ادراکات و گرایش‌های عقلی یاد می‌شود؛ زیرا عقلانیت در مفهوم و اصطلاح قرآنی، تنها ناظر به ساحت شناختی و معرفتی و ادراکی نیست، بلکه ساحت گرایشی و انگیزشی را نیز در بر می‌گیرد. از این رو امام صادق(ع) در تفسیر چیستی عقل می‌فرماید: ما عُبِدَ به الرحمن و اکتُسِبَ به الجنان؛ عقل آن چیزی است که بدان خدای رحمان عبودیت می‌شود و بدان بهشت به دست می‌آید

ادامه نوشته