بهزیست‌سازی از نگاه قــرآن

بهزيستي به معناي بهترين شرايط زيستي از اهداف و مقاصد آموزه‌هاي وحياني است. همه آموزه‌هاي آسمانی از آغاز آفرینش آدمي و قرار گرفتن حضرت آدم(ع) در بهشت خود‌، براي تبيين بهترین شیوه زیستن و فراهم آوردن همه عوامل و اسباب ايجـادي آن بوده است. از این‌رو خداوند نخستین آموزه دستوري خويش را به شكل نهي از خوردن میوه درخت ممنوع که پيامدهاي آشكارساز زشتي‌ها و ناتواني‌هاي آدمي را داشت‌، صادر می‌کند و از وي و همسرش مي‌خواهد به این درخت وسوسه‌انگيز براي دستيابي به امري موهوم چون جاودانگي و حكومت بـي‌پايان نزديك نشوند تا در نتیجه خوردن از میوه آن گرفتار محيطي زيستي نامطلوب و دشوار گردند.با این همه حضرت آدم(ع ) و همسرش به سبب وسوسه‌هاي ابليس از درخت ممنوع خورده و شرايط بدني آنان به گونه‌اي تغییر کرد که دیگر شرایط بهشت آنان براي زيست ايشان مناسب نبود و ناچار به بیرون رفتن از آن محیط زیست تن در دادند.پس از بیرون رفتن و یا رانده شدن از آن محیط زیست آرماني که عصر طلايي بشر بود و هنوز در حافظه تاريخي بشر باقي مانده است‌،