تربیت فرهنگی در اخلاق بندگی

منظور از حوزه اخلاق بندگی، هنجارها و ناهنجاری‌هایی است که انسان در رابطه با خداوند از خود نشان می‌دهد. اخلاص و توکل، ناامیدی و بی‌اعتمادی به خدا از جمله مواردی است که انسان در رابطه‌اش با خداوند دارد. اخلاق بندگی رابطه انسان را با خداوند سامان بخشیده و نفسش را تربیت می‌کند. بنده در برابر خداوند مسئول است چرا که همه هستی خود را مدیون اوست. در اینجا هنجارهای تربیتی در حوزه اخلاق بندگی را در نهج‌البلاغه بررسی می‌کنیم.داشتن تقوای الهی:تقوا؛ یعنی خویشتنداری و دوری از گناه و اطاعت از فرمان‌های خداوند. تجهیز بـه تقوای الهی، سعادت دنیا و آخرت را برای انسان به ارمغان می‌آورد. چرا که اطاعت از خداوند و نافرمانی نکردن از او، مهمترین دستور الهی است. امیرالمومنین علیه‌السلام در این رابطه می‌فرماید: بندگان خدا، شما را به تقوا توصیه می‌کنم که توشه راه و نقطه اتکایی در معاد می‌باشد... بندگان خدا! پرهیزگاری، دوستان خدا را از ارتکاب حرام باز می‌دارد.(خطبه114).تعظیم در مقابل بزرگی خداوند:در این