اعجاز علمی قرآن دربارۀ جنگ رومیان وگودترین نقطۀ زمین

در اوایل قرن هفتم، دو امپراتوری قدرتمند در آن زمان، امپراتوری بیزانس [1] و امپراتوری ایران بودند. در سال‌های 613 - 614 میلادی، این دو امپراتوری وارد جنگ شدند و بیزانسی‌ها شکست سختی را از ایرانیان متحمل شدند. دمشق و اورشلیم هر دو به دست امپراتوری ایران افتاد.در قرآن، سوره روم آمده است که بیزانسی‌ها با شکست بزرگی روبرو شده بودند اما به زودی به پیروزی خواهند رسید:«الف، لام، میم. (۱) رومیان شکست خوردند، (۲) در نزدیکترین سرزمین، و[لی‌] بعد از شکستشان، در ظرف چند سالی، به زودی پیروز خواهند گردید.»نه تنها ایرانیان، بلکه آوارها (یکی از اقوام قفقازی ساکن در جمهوری داغستان فعلی)، اسلاوها (قومی از نژاد هندواروپایی) و لومباردها (واقع در شمال و غرب امپراتوری بیزانس) تهدیدهای جدی برای حاکمیت امپراتوری بیزانس بوده‌اند.