آثار دنیوی و اجتماعی قرض الحسنه
انسان موجودی حکیم و فرزانه است؛ زیرا کاری را بدون هدف انجام نمی دهد، به طوری که حتی در کارهایی که به ظاهر هدفی نیست، یک هدف خیالی یا توهمی از نظر فاعل وجود دارد که به خطا و اشتباه یا هر عاملی دیگری آن را هدف مفید و مقبولی دانسته و به انجام آن رو آورده است؛ تصور هدف و تصدیق به فایده موجب می شود تا انسان کارهایی را انجام داده و عزم جدی بر انجام آن داشته باشد. بر این اساس، شناخت نسبت به آثار قرض الحسنه و فهمیدن آن، می تواند خود انگیزه ای برای انسان در انجام این عمل صالح، نیک و خوب ایجاد کند. واژه قرض در کاربردهای اقتصادی، به معنای جدا کردن و اعطاى بخشى از مال است، به صورتى که قرض دهنده آن را بتواند در زمان مقرر به نام اجل و مهلت باز پس گیرد.
قرض در اصطلاح فقه، تملیک مال به دیگرى با ضمانت است به اینکه بر عهده او باز گرداندن مال باشد، اعمّ از اینکه عین یا مثل و یا قیمت آن باشد .در آموزه های قرآنی، واژه قرض با صفت «حسن» در آیه ۲۰ سوره مزمل با جمله » وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا » به کار رفته است و ترکیب « قرضاً حسناً » که از آن در عرف مسلمانان به قرض الحسنه تعبیر مى شود، به معناى انفاق است.به نظر برخى از مفسران قرآن، مراد از قرض حسن، قرض دادن مالی به انسانهاى محتاج به صورت حقیقى استکه اصطلاح فقهى نیز به همین معنا است.آن چه در این جا درباره قرض الحسنه سخن به میان می آید همان مفهوم فقهی است؛ یعنی مقصود از آن قرض دادن مالی به انسانهاى محتاج به صورت حقیقى است. از نظر قرآن، قرض الحسنه نسبت به دیگر انفاقات مالی از اهمیت بیش تری برخوردار است؛ زیرا صدقات مالی حتی اگر به نسبت به محروم انجام شود، ممکن است در جایی خودش باشد یا نباشد؛