نماز؛ بازدارنده و نابود‌کننده بدی‌ها

نماز را ستون دین دانسته‌اند تا جایی که اگر نماز شخص قبول شود بقیه اعمال او نیز قبول می‌شود. در آموزه‌های قرآن، برای نماز آثاری بیان شده که یکی از آنها نابودی بدی و زشتی و به تعبیر قرآنی «سیئات» با نماز است؛ زیرا انجام نماز در اول وقت آن، حسناتی است که سیئات را از میان می‌برد. در این نوشتار به اختصار درباره نقش نماز در محو بدی‌ها و تبدیل زشتی‌ها به حسنات سخن گفته شده است.یکی از آموزه‌های قرآنی به مؤمنان این است که از خدا بخواهند تا حسنات دنیا و آخرت را به ایشان بدهد. دنیا همانند آخرت از این ظرفیت برخوردار است که حسنات داشته باشد و تنها «سیئات» نیست که انسان را از دنیا‌گریزان کند، بلکه همان طوری که در آخرت حسنات است، در دنیا نیز حسناتی هست که باید از آن بهره‌مند شد و یکی از آن حسنات و نعمت‌ها نماز است.البته میان حسنات دنیوی و اخروی تفاوت‌هایی وجود دارد؛ از جمله اینکه حسنات اخروی باقی و ابدی است، در حالی که حسنات دنیا در ظاهر فانی و زودگذر است