اسراف، تبذیر، افراط و تفریط در قرآن 1404/4/13

اسراف، تبذیر، افراط و تفریط در قرآن

میَلَ:قرار گرفتن مطابق طلب نفس در آتش در زمان عدم مقاومت در برابر آتش نفس در زمان برآورده شدن نیاز نفس است که نفس آنچه برای کسب رضایت او فراهم شده است به طور کامل و به سرعت از صاحبِ نفس می خواهد در حالی که آنچه می خواهد خارج از نیاز و حاجت اوست.برای مثال، مردی زن دوم گرفته است با وجود این که نفس او از نظر شهوت اشباع است و نیازی ندارد ولی از نظر میل اشباع نیست و علاقه به کسب لذت بیشتر دارد. این مرد از زمان عقد زن دوم هر چند نفس اش را در رضایت و خشنودی بیشتر قرار داده است ولی این نفس در آتش دیگری به نام میل قرار گرفته است.یعنی از لحظه عقد، در آتشی است که سریع با او زیر یک سقف برود و کامجویی نماید

ادامه نوشته

شاخصه‌های اسراف و مسرفان در قرآن 1403/12/29

شاخصه‌های اسراف و مسرفان در قرآن

وقتی از اسراف سخن به میان می‌آید، اولین چیزی که به ذهن متبادر می‌شود، اسراف اقتصادی است؛ در حالی که از نظر آموزه‌های قرآن، اسراف به معنای تجاوز از حدود در هر کاری، ساحات گوناگون از عقاید تا رفتار جنسی بلکه انفاقات مالی و قصاص کیفری و مانند آنها را شامل می‌شود. بنابراین، وقتی قرآن از اسراف سخن به میان می‌آورد ساحات فرهنگی، حقوقی، اقتصادی، اخلاقی، اجتماعی و مانند آنها را شامل می‌شود.اسراف در ساحت اعتقادی، با گرایش به کفر و شرک، تکذیب پیامبران، تکذیب قرآن ، تکذیب بینات و معجزات الهی پیامبران برای اثبات صداقت در دعوت، شک و تردید در بینات و معجزات یا حتی بعثت پیامبران دیگر پس از پیامبران پیشین و مانند آنها خودش را نشان می‌دهد

ادامه نوشته

اقسام اسراف و آثار آن 1403/3/25

اقسام اسراف و آثار آن

از نظر آموزه های وحیانی قرآن، اسراف، زیاده روی و تجاوز از حدود در هر کاری است؛ بنابراین، اختصاصی به ساحت اقتصادی ندارد، بلکه حتی در ساحات اجتماعی، سیاسی، بالاتر حتی ساحات اعتقادی و اخلاقی نیز سرایت می کند؛ زیرا خدا از شرک اعتقادی و لواط به عنوان مصادیق اسراف یاد کرده و از آن باز داشته است.یکی از ابعاد اسراف، اسراف در ساحت اعتقادی است؛ زیرا کسانی که مدعی نبوت هستند در حالی در این ادعا دروغگو هستند، از مصادیق اسراف است. این افراد به اعتبار آن که دروغ بزرگی را بر زبان جاری کرده به عنوان «کذاب» معرفی می شوند؛ زیرا گاه شخص یک دروغ بزرگ می گوید که به این اعتبار صفت «کذاب» به معنای بسیار دروغگو بر او اطلاق می شود؛ در حالی که او تنها یک دروغ گفته است. در این آیه بیان می شود که اگر کسی از سوی خدا به پیامبری فرستاده نشده باشد، اگر مدعی پیامبری باشد، کسی جز «مسرف کذاب» نیست

ادامه نوشته

اقسام اسراف و آثار آن 1402/8/14

اقسام اسراف و آثار آن

اسراف، زیاده‌روی و تجاوز از حدود در هر کاری است؛ بنابراین، اختصاصی به ساحت اقتصادی ندارد و به ساحات اجتماعی، سیاسی و بالاتر از آن ساحات اعتقادی و اخلاقی نیز سرایت می‌کند؛ زیرا خدا از شرک اعتقادی و لواط به عنوان مصادیق اسراف یاد کرده و از آن باز داشته است.یکی از ابعاد اسراف، اسراف در ساحت اعتقادی است. هر گونه شک و تردید نسبت به معارف روشن الهی در حالی که برهان و دلایل عقلی و قطعی برای آن است، چیزی جز «اسراف» نیست.همچنین تکذیب پیامبران و رسالت آنان و تکذیب قرآن به عنوان کتاب الهی نیز از دیگر مصادیق اسراف است. این تکذیب پیامبران و رسالت آنان، چیزی جز کفر نیست که از مصادیق اسراف است و گروهی از انسان‌ها گرفتار آن می‌شوند.هر گونه شرک از دیگر مصادیق اسراف است که باید از آن پرهیز کرد؛ زیرا از نظر قرآن، توحید در همه ابعاد حقیقت است و خروج از این حقیقت و حدود، به معنای اسراف خواهد بود که بسیاری از مردم گرفتار آن هستند و آنها را به دوزخ می‌برد.پس از اسراف در ساحت اعتقادی، خطرناک‌ترین ساحت، اسراف در ساحت اخلاقی است؛

ادامه نوشته

با اینکار برکت در زندگیتان کم می شود 94/12/5

با اینکار برکت در زندگیتان کم می شود       

اسراف و تبذیر در منطقه ای از زمین باعث محرومیت در منطقه دیگر می شود و حتی اسراف انسان های امروز موجب محرومیت نسل های  آینده می شود.اسلام دینی است که برای همه زوایای زندگی بشر برنامه دارد و تعادل در همه امور را به پیروان خود توصیه می نماید. از طرفی استفاده و بهره مشروع از نعمت هاى الاهى و زیبایی هاى زندگى را جایز دانسته، و از سویی دیگر اسراف و زیاده روى و ضایع نمودن نعمت ها را حرام و ناروا مى داند؛ این مسئله بدان دلیل است که هر مسلمانی به تناسب امکانات، توانایى و کارآیى خود، در برابر جامعه مسئولیت دارد و این مسئولیت پذیری او را دارای صفات نیک اخلاقی می گرداند، در غیر این صورت فرد اسراف کار خواهد بود و از اجراى مسئولیت و تعهدات اجتماعى خود بازمى ماند و دچار عادت های سوء اخلاقی می شود که از این رهگذر بر پیکر جامعه ضربه مى زند.

ادامه نوشته

این عمل نعمت های خدا را بیمه می کند 94/10/29

این عمل نعمت های خدا را بیمه می کند

اگرچه خدای متعال باب بهره مندی از نعمت ها را برای انسان گشوده و به او اجازه استفاده از آنها را داده است، اما در کنار آن او را از اسراف و زیاده روی در مصرف نعمت ها برحذر داشته و برای اسراف کاران عواقب سوئی را در نظر گرفته است.چنان که در آیه 67 سوره مبارکه فرقان می فرماید: كسانى كه چون خرج كنند نه اسراف كنند و نه خسّت ورزند؛ و ميان اين دو، حالتى ميانه و معتدل باشد.»پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «هر كس در غير مورد لازم (بجا و درست)، خرج كند اسراف كرده است، و هر كس از خرج كردن در جاى لازم (بجا و درست)، تن زند خسّت ورزيده است.»

ادامه نوشته

روایتی که در آن سوی دنیا به آن عمل میشود! 94/10/27

روایتی که در آن سوی دنیا به آن عمل میشود!

اسراف یک مفهوم عام دارد به این معنا که شامل هر گونه تجاوز از حدود در هر کاری می شود. اما معنایی که غالبا با شنیدن این واژه به ذهن متبادر می شود این است که به تجاوز در خرج و استفاده از نعمت های الهی اطلاق می شود. مطابق این تعریف اسراف در مقابل اقتار یا همان سخت گیری و زهد غیر شرعی است.در همین رابطه امام حسن عسکری عليه السلام می فرماید:«بر تو باد به ميانه روى و اعتدال و پرهيز از ولخرجى و اسراف.» (احقاق الحق ۱۲، ص ۴۶۷)

سه نکته:* یک عمل فرعونی!

کمتر گناهی است که قرآن کریم به اندازه اسراف روی آن تاکید نموده باشد. شاید علت آن شیوع و همه گیری آن باشد. قرآن می فرماید:   - خداوند اسراف کاران را دوست ندارد؛             - اسراف کاران اهل آتش اند؛

- اسراف یک عمل فرعونی است!             - اسراف کاران هلاک شده اند؛              - تبذیر کنندگان برادران شیطانند.

** اسراف آب حتی در کنار نهر آب!:آنقدر این عمل مورد مذمت است که در روایات آمده است: «پیامبر صلی ‏الله علیه و ‏آله از راهی عبور می کرد. یکی از یارانش به نام سعد مشغول وضو گرفتن بود و آب زیاد می ریخت. حضرت فرمود: چرا اسراف می کنی ای سعد!؟ عرض کرد: آیا در آب وضو نیز اسراف است؟ فرمود: آری هرچند در کنار نهر جاری باشی!» (تفسیر صافی، ، ج ۳، ص ۱۸۷)*** روایت نبوی روی بطری های آب استرالیاییروایت فوق به زبان انگلیسی روی برخی بطری های آب در استرالیا نیز درج شده است: Do not Waste Water Even if you were at A Runnig Sream

PROPHET MUHAMMAD«هیچ وقت آب را هدر نده حتی اگر کنار نهر جاری از آب بودی.»

حال اگر ما مسلمانها در جامعه اسلامی به این روایت نبوی عمل نکنیم چقدر زشت است!؟ چقدر ناپسند است که در آن سوی دنیا به روایت پیامبر رحمت عمل شود ولی ما حتی هنگام وضو گرفتن نیز به کلام نبوی عمل نمی کنیم و مشاهده می نماییم که بسیاری افراد شیر آب را باز می گذارند و آب شُرب را هدر می دهند! براستی زمان آن نرسیده که به خودمان بیاییم!؟

منبع:تراز