استهزاء و تمسخر، عوامل و آثار آن 1403/3/29

استهزاء و تمسخر، عوامل و آثار آن

یکی از رفتارهای نابهنجار اجتماعی، استهزاء و تمسخر دیگران است که با قصد تحقیر و تسخیر همراه است؛ هر چند که متکبران خودپسند مستکبر بیش تر چنین رفتار نابهنجاری را در پیش می گیرند، اما اختصاص به این رده اجتماعی ندارد، بلکه گاه دیگران نیز این گونه عمل و رفتار می کنند.استهزاء و تمسخر یکی از زشت ترین رفتار اجتماعی است که به قصد تحقیر انجام می شود و ممکن است نوعی تسخیر نیز به دنبال داشته باشد؛ زیرا شخصی که تحقیر می شود در فرآیند، توانای ذاتی خوداتکایی و اعتماد به نفس را از دست می دهد و ناخواسته تحت تسخیر دیگران قرار می گیرند و با نوعی بی عدالتی به استخدام طبقات استثمارگر در می آیند که در بسیاری موارد کسانی جز اشراف متکبر و مستکبر و ظالمان قارون صفت یا فرعون صفت نیستند؛ در حقیقت، تحقیری که با استهزاء و تمسخر ایجاد می شود، بستری برای تسخیر و استثمار و بهره کشی در ابعاد و ساحات گوناگون می شود.زیرا تخریب شخصیت شخص با استهزاء و تمسخر چنان سنگین است که نمی تواند به سادگی از زیر ضربات سهمگین آن خویش را رها سازد و جان تازه ای به خود دهد؛ زیرا از درون فروپاشیده است و امکان صبر و استقامت و دفاع نفسانی از خویش را نمی یابد یا چنین توهم و احساسی به او دست می دهد

ادامه نوشته

تمسخر افراد و اقوام از منظر آموزه‌های دینی 96/6/23

تمسخر افراد و اقوام از منظر آموزه‌های دینی             

یکی از هنجارهای بسیار مهم اجتماعی، احترام به دیگران است که شامل احترام به شخص و شخصیت، عقاید و اندیشه‌ها، رفتار و کردارها، نژاد و فرهنگ‌ها است؛ زیرا با احترام و حرمت نگه داشتن این امور است که انسجام  اجتماعی ایجاد و تقویت می‌شود و جامعه به سمت و سوی کمالی حرکت می‌کند که سعادت و خوشبختی جمعی، نتیجه آن است. اما برخی از افراد بی‌تفاوت در صیانت از این هنجار اجتماعی، اقدام به تمسخر افراد و اقوام و فرهنگ‌ها کرده و زمینه وفاق و وحدت را به شقاق و اختلاف و تفرقه سوق می‌دهند. واژه‌های تمسخر و سُخریه از واژه «سخر» به معنای چیرگی است. کسی که تمسخر می‌کند و دیگری را به سخریه می‌گیرد، بر این باور است که خود برتر از او و فرهنگش است. در حقیقت تمسخر‌کننده دچار نوعی تخیل تفاخری است و بر این باور است که خودش به نوعی دارای برتری‌هایی است که می‌تواند بر دیگری چیره شود و هر نوع گفتار و رفتاری را داشته باشد. بی‌گمان چنین افرادی دچار توهم خودپسندی، خودبرتربینی، کبر، تکبر، غرور و عُجب هستند.

ادامه نوشته