رضا به حکم خدا و قضا                    

یکی از مهم ترین مباحث کلامی در اسلام، مبحث قضا و قدر است؛ زیرا قدر حکم کلی برای اشیاء و قضا حکم جزیی بر اساس همان حکمتی است مقدرات را مشخص می سازد. به این معنا که برای هر کسی تقدیری است که وقتی حکم قضا بر آن جاری شد دیگر قابل تبدیل و تحویل نیست، مگر به مشیت خاص و عنایت ویژه اعجازی خدای مشیت ساز.در آموزه های وحیانی، یکی از صفات مومنان، پذیرش قضا و قدر الهی و رضا نسبت به آن است که از آن به مقام رضا یاد می شود. این گونه است که نوعی رضایت دوسویه میان مومنان و خدا ایجاد شده است