خوشی ها و ناخوشی های دنیا                  

دنیا، بزرگترین نعمت و تجربه بشریت در دایره «از اویی به سوی اویی» است؛ چرا که حقیقت انسان در دنیا شکل می گیرد و به کمال می رسد؛ پس اگر دنیا و نعمت های دنیوی نباشد، انسان به جایگاه رفیع و بلند خلافت الهی نمی رسد و هرگز نمی تواند در مقام اشرف و اکرم آفریده های الهی قرار گیرد. تجربه تلخ و شیرین دنیا است که انسان را برای اقامه خلافت الهی آماده می کند و دسترسی تسخیری همه «ما سوی الله» را برای آدمی فراهم می آورد.از نظر قرآن، هر چند که روح از مصادیق امر الهی است که با خلق فرق ماهوی دارد(اسراء، آیه ۸۵)؛ اما روحی که در انسان دمیده می شود، همان انقلابی است که در قالب «انشاء خلقا آخر» تحقق می یابد.(مومنون، آیه ۱۴)