مراتب اتحاد ذکر، ذاکر و مذکور 1404/5/31

مراتب اتحاد ذکر، ذاکر و مذکور

یکی از مهم ترین مسایل قرآنی، مساله اتحاد انسان با عمل خویش است که در آیات بسیاری به اشکال و امثال گوناگون مطرح شده است. از همین روست خدا می فرماید: هر کسی بر اساس شخصیت و شاکله خود عمل می کند.هم چنین می فرماید: روزى كه هر كسى آنچه كار نيك به جاى آورده و آنچه بدى مرتكب شده حاضر شده مى يابد و آرزو مى ‏كند كاش ميان او و آن كارهاى بد فاصله‏ اى دور بود.یا می فرماید: و آنچه را انجام داده‏ اند حاضر يابند.یا می فرماید: هر كس عزت و سربلندى مى‏ خواهد سربلندى يكسره از آن خداست،‏ سخنان پاكيزه به سوى او بالا مى ‏رود و كار شايسته به آن رفعت مى ‏بخشد.این حضور هرگز بیرونی نیست، بلکه حضور درونی است؛

ادامه نوشته

عنایت الهی به بندگان ذاکر و شاکر 1401/3/2

عنایت الهی به بندگان ذاکر و شاکر                  

از نظر آموزه های وحیانی، انسان مومن انسانی ذاکر و شاکری است که پاداش این رفتارش را از خدا به اشکال گوناگون در دنیا و آخرت می گیرد. بر این اساس، کسی که ذاکر یا شاکر نیست، اصلا نمی توان او را اهل ایمان دانست؛ پس هر کسی که مدعی ایمان است، می بایست ذاکر و شاکر بودن را در زندگی خویش به نمایش بگذارد.از نظر آموزه های وحیانی قرآن، ایمان که نور الهی در قلب انسان است(حجرات، آیه ۷) خود را در اشکال گوناگونی نشان می دهد که می توان گفت که از نشانه ها و آثار ایمان و نور آن است؛ زیرا هر حقیقتی نوری دارد که در مظاهر خودش را نشان می دهد. حقیقت ایمان، نیز نوری است که نشانه های آن در اموری چون ذکر دایم خدا، شکر زبانی و قلبی و عملی نعمت های الهی، اقامه قسط و عدالت و مانند آنها خود را نشان می دهد

ادامه نوشته