شُغل اهل بهشت از نظر قرآن

انسان نمی تواند بیکار باشد؛ زیرا بیکاری چیزی جز بیماری نیست؛ بنابراین، هر کسی دنبال کاری است تا بدان خود را مشغول ساخته و از بیماری رهایی یابد. انسان در دنیا به سبب آنکه می بایست انواع نیازهای خویش را برآورده سازد، دنبال کارهای گوناگونی می رود تا حوائج و نیازهایش بدان برآورده سازد. بر این اساس، هر کسی مشغول به کاری یا چند کار است. این چیزی که انسان بدان خود را مشغول می کند، در بسیاری از موارد مبتنی بر نیازهای بدنی و روانی اوست و کم تر کسی است که مشغولیت او بیهوده و عبث باشد؛ زیرا حتی کسی که مشغول به تفریح است، برآن است تا این گونه نیازهای روحی و روانی خویش را برآورده کرده و به فرح و سرور وشادی و خوشحالی برسد.براساس آموزه های وحیانی قرآن، انسان در بهشت، همه نیازهای خویش را با اراده و بیان قول «سبحانک اللهم» برآورده می کند و به یک معنا با قولش «کن فیکون» می کند و دیگری نیازی ندارد تا به کاری مشغول شود و شغلی و حرفه ای را به کار گیرد تا حوائج و نیازهایش بدان برآورده شود