اهمیت و ارزش لباس و پوشش در اسلام 1402/8/28

اهمیت و ارزش لباس و پوشش در اسلام

فرهنگ رفتاری در هر جامعه‌ای بر اساس الگوهای رفتاری شکل می‌گیرد. الگوهای رفتاری توده‌های مردم تحت تاثیر رفتارهای کسانی است که از نظر ایشان «دیگران مهم » تلقی می‌شوند. الگوهای رفتاری‌، همه سطوح و جزئیات رفتاری را در بر می‌گیرد، این‌گونه است که نوعی سنت نانوشته در جامعه شکل می‌گیرد که به عنوان گفتمان غالب، همگان را ملتزم به رعایت آن می‌کند؛ چرا که از نظر توده‌های مردم این سنت نانوشته،‌ هنجاری‌ترین رفتار است و هرگونه تخلف مساوی با طرد اجتماعی از سوی توده‌های مردم است.از آن‌جا که جامعه اسلامی، سبک زندگی از جمله الگوهای رفتاری خود را از آموزه‌های اسلام و رهبران آن می‌گیرد، معرفی این الگوها و نهادینه کردن آن از سوی رهبران جامعه در نظریه و عمل، امری ضروری است. اسلام به پوشش توجه ویژه‌ای مبذول داشته است؛ زیرا این مسئله ارتباط نزدیکی با حوزه‌های مختلف زندگی انسان پیدا می‌کند.

ادامه نوشته

لباس اعمال صالح بر تن ایمان 1400/9/22

لباس اعمال صالح بر تن ایمان                   

از نظر قرآن، ایمان چون تن است که نیازمند لباسی است. این لباس می بایست از اعمال صالح و کارهای نیکی باشد. از همین روست که در آیات قرآنی هماره ایمان با عمل صالح بیان می شود. این همراهی تا جایی است که گویی ایمان بدون عمل صالح به تنهایی ارزشی ندارد، چنان که عمل صالح بدون ایمان نیز ارزشی ندارد؛ چرا که عمل صالح با کفر برای کافر تنها پاداش های دنیوی می آورد، و ایمان بدون عمل صالح، مومن را بالا نمی برد، بلکه این عمل صالح است که ایمان را بالا برده و صعود می دهد.البته لباسی که مومنان بر تن ایمان خویش می کنند، یک لباس حقیقی است که شاکله آنان را می سازد،

ادامه نوشته

لباس آدمیت از نظر قرآن 1400/9/19

لباس آدمیت از نظر قرآن            

لباس در فرهنگ قرآنی از جایگاه ویژه ای برخوردار است تا جایی که به عنوان نماد انسانیت مطرح است؛ البته در این میان لباس معنوی، یعنی لباس تقوای الهی  به عنوان «ذلک خیر» و به یک معنا «خیر الزاد» و برترین لباس و بهترین ره توشه آخرت بیان شده است؛ زیرا ملاک و معیار سنجش انسانیت در آخرت بر اساس همین لباس تقوای الهی است تا جایی که خدا در آیه ۱۳ سوره حجرات می فرماید: کریم ترین شما نزد خدا با تقواترین شماست.اما این بدان معنا نیست که لباس های دیگر نیز بی اهمیت، بلکه برهنگی از نظر آموزه های وحیانی قرآن، به معنای خروج از دایره انسانیت و فرو افتادن در دایره حیوانیت است، به طوری که انسان با ماهیت انسانی خویش از هبوط و سقوط خویش در دایره چارپایان احساس شرم و آزرم می کند و خود را سرزنش می نماید.

ادامه نوشته