نسبت مشیت الهی با سرنوشت انسان 1404/3/3

نسبت مشیت الهی با سرنوشت انسان

از نظر آموزه های وحیانی قرآن، مشیت الهی همانند یک نظام مستحکم بر همه هستی جاری است تا جایی که تقدیرات الهی که در سایه مشیت حکیمانه الهی شکل می گیرد، هرگز تبدیل و تحویل و تغییر نمی یابد؛ اما با این همه مشیت الهی حاکم بر خود خدا نیست و جبر الهی خود خدا را محدود نمی سازد؛ اما باید توجه داشت که از نظر قرآن، با آن که مشیت الهی بر همه هستی حاکم است؛ اما انسان می تواند «تقدیر» خویش را با اتصال به مشیت الهی، تبدیل، تحویل و تغییر دهد و «محو و اثبات» کند. از همین روست که «دعا» و «نیایش» به یک اصل مهم در ساختار اصول حاکم در هستی در آمده تا جایی که «عنایت» الهی با دعا و نیایش به دست می آید و «محو و اثبات» در تقدیرات مکتوب در «ام الکتاب» تحقق می یابد.

ادامه نوشته

مشیت انسان در سایه مشیت الهی 1400/8/12

مشیت انسان در سایه مشیت الهی    

یکی از مهم ترین مسایل که به شکل شبهه نیز مطرح می شود، وضعیت انسان در میان دو حقیقت جبر و تفویض یا همان اختیار است؛ زیرا انسان می بیند که در هر کاری با محدودیت های شدید مواجه است. از این مهم تر آن که پیش بینی هایی از سوی پیامبران مطرح شده که بی کم و کاست تحقق می یابد، بلکه بدتر از آن، خود انسان در خواب و عالم رویا چیزهایی را می بیند که در آینده تحقق می یابد. این همه شواهد بدان معناست که برنامه ای از قبل طراحی شده وجود دارد که انسان هیچ اراده و اختیاری در آن ندارد

ادامه نوشته