عوامل وزانت انسان از نظر قرآن           

ارزش هر چیزی بر اساس مقدرات مشخص شده است. مقدرات هر چیزی نیز بر اساس مشیت حکیمانه الهی رقم خورده است؛ به این معنا که هر چیزی در نظام احسن الهی دارای ماموریت و مسئولیتی است که برایش از قبل تعیین شده است. از همین رو، هر چیزی بر اساس آن ماموریت، از صفات الهی بهره مند می شود، و این گونه نیز قدر و ارزش هر چیزی مشخص می شود؛ زیرا به میزان دارایی از صفات الهی، دارای قدر و ارزش می یابد.از نظر آموزه های وحیانی قرآن، انسان در ساختار نظام احسن، در جایگاه کریمانه ای قرار دارد که به او وزانت بسیار می بخشد تا جایی که به سبب دارایی همه صفات و اسمای الهی، هیچ موجودی برتر از او نیست و از همین روست که لیاقت و شایستگی خلافت الهی را می یابد؛ اما این کرامت ذاتی و وزانت کریمانه الهی انسان، نیازمند حفاظت و صیانت از سوی انسان در قالب کرامت اکتسابی است؛ به این معنا که نسبت انسان با خدای به عنوان خلیفه الله از سوی هر شخص انسانی حفظ شود تا وزانت باقی و استمرار یابد؛ وگرنه اگر این نسبت و پیوند از سوی انسان به اراده اختیاری و انتخابی مخدوش شود، به همان میزان از وزانت و ارزش خویش کاسته است. این گونه است که شخص از وزانت می افتد و موجودی کم ارزش یا بی ارزش می شود